مطالعه اثر ساختگاه در جنوب باختری تهران با استفاده از اندازه گیری میکروترمور

امروزه استفاده از اندازه گیریهای ارتعاشات محیطی(میکروترمور) در مطالعات تعیین اثر ساختگاه و ریزپهنه بندی لرزه ای رواج فراوانی یافته است. اندازه گیریهای میکروترمور به دلیل سهولت اندازه گیری، صرفه اقتصادی و قابلیت اندازه گیری در نواحی وسیع، ابزاری مناسب برای تعیین اثر ساختگاه به شمار می رود. در این تحقیق، اثر ساختگاه بر پایه تحلیل ارتعاشات محیطی ثبت شده در۴۰  نقطه مختلف از جنوب باختر تهران مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد. در این راستا، نه تنها روشهای مختلف موجود در تعیین اثرات ساختگاهی مورد بررسی قرار گرفت، بلکه سعی شد تا روشهای شناخته شده رایج در روش نسبت طیفی H/V بر روی داده های برداشت شده اعمال و نتیجه مربوطه تحلیل شود. به طور کلی، نتیجه تحلیل بیش از ۴۸۰ پنجره زمانی ۲۰ ثانیه ای مربوط به برداشتهای مختلف در ایستگاههای فوق نشان داد که رفتار آبرفت در نقاط مختلف جنوب باختر تهران متفاوت است. نقشه منحنیهای هم بسامد تشدید رسم شده، نشان می دهند که این بسامد در مناطق جنوب باختر و باختر - شمال باختر منطقه مورد مطالعه، دارای تغییرات نسبتا تند بوده در حالی که در خاور و بخشهای مرکزی تغییرات ملایم تری با بسامد تشدید کمتر از ۲ هرتز را شاهد هستیم. به طور کلی نتیجه بررسیهای به عمل آمده، نشان می دهد که بسامد تشدید بین ۲.۵-۱.۵ هرتز در بخشهای خاوری و میانی منطقه مورد مطالعه تا ۴.۵-۳.۵ هرتز در بخشهای جنوب باختری و باختر - شمال باختر در تغییر است. برآورد اولیه ضریب تقویت نسبی آبرفت در ساختگاههای مختلف نشان می دهد که این ضریب بزرگنمایی در بخشهایی از منطقه مورد مطالعه تا حدود ( ۲± ) ۶  نیز می رسد.

کلیدواژه ها:

میکروترمور ، ریزپهنه بندی ، بسامد غالب ، روش ناکامورا ، اثر ساختگاه