کاربرد شاخصهای ریخت سنجی در تعیین میزان فعالیت گسلها مورد نمونه: گسل شمالی میشو

در نواحی زمین ساختی فعال، ویژگیهای سامانه های رودخانه ای و شکلهای توپوگرافی، امکان برآوردی کمی از روابط بین فعالیتهای زمین ساختی و فرآیندهای سطح زمین و مدل بندی تکامل چشم انداز فراهم می آورند. در این تحقیق، مسائل زمین ریخت شناسی زمین ساختی مناطق واقع در مسیر گسل شمالی میشو در دامنه شمالی میشوداغ آذربایجان(شمال باختری ایران) مورد مطالعه قرار گرفته است. در ارزیابی آثار فعالیت گسل در ریخت شناسی دامنه شمالی میشو داغ،  عمده توجه به کمیتهای توپوگرافی(SL ، Smf ،Vf ، Fmf ، Fd و Eu )، الگوهای شبکه های زهکشی (AF و Bs) و نیمرخهای طولی رودخانه ها معطوف شده است. داده های حاصل از تحلیلهای توپوگرافی، بررسی سامانه های رودخانه ای منطقه و شواهد زمین ریخت شناختی حاصل از مشاهدات میدانی، نشان می دهند که دست کم در اواخر پلیستوسن و هولوسن، حرکات اریب لغز با مولفه افقی راستگرد گسل بیشتر از حرکات بالاآمدگی، و فعالیت گسل در میشو باختری بیشتر از میشو خاوری بوده است. بررسی نیمرخهای طولی آبراهه ها نشان می دهد که چشم انداز فعلی دامنه شمالی میشو، علاوه بر خود گسل شمالی میشو، نتیجه عملکرد شاخه های فرعی این گسل، بویژه در میشو خاوری است به گونه ای که شاخصهایی مانند  Vf نیز از آن متاثر شده اند. در حال حاضر، دامنه شمالی میشوداغ در حال تطبیق تدریجی خود با شرایط زمین ساختی فعالی است که چشم انداز کلی آن را تحت تاثیر قرار داده است.

کلیدواژه ها:

زمین ریخت شناسی زمین ساختی ، شاخصهای ریخت سنجی ، فعالیت گسلها ، گسل شمالی میشو ، میشوداغ ، شمال باخترایران