توسعه دیپلماسی نرم در بستر مزیت ژئوپلیتیکی؛ ایران و کریدور ترانزیتیاکو

امروزه کریدور های ترانزیتی به مثابه ابزاری برای بهره جویی از مزیت های ژئوپلیتیکیمحسوب می شوند. از یکسو نقشی به سزا در جابجایی کالا و سرمایه دارند و از سویدیگر با اتصال منافع کشور ها به یکدیگر، نقشی مهم را در برقراری صلح به مثابهاصلی ترین مقوله توسعه و پیشرفت، ایفا می کند. ایجاد سازمان های منطقه ای دیگرراهبرد دولت ها برای بهره مندی از مزیت های ژئوپلیتیکی خویش است. در واقعتشکیل سازمان منطقه ای راهی برای مرززدایی از امور اقتصادی ، فرهنگی و سیاسیاست، تا مزایای ژئوپلیتیک هر عضو نصیب عضو دیگر سازمان شود. پیوند کریدور هایترانزیتی با فرهنگ و اقتصاد به مثابه تقاطعی است، که منافع مشترک را دوچنداننموده و سبب تعمیق روابط فیمابین اعضا می شود. بدین سان در این نوشته به روشتوصیفی با رویکرد مروری ابتدا مفاهیم کلیدی همچون مزیت ژئوپلیتیک، کریدورترانزیتی و دیپلماسی نرم به بحث گذاشته شده و سپس پیوند کریدور ترانزیتی منطقهاکو با منافع فرهنگی و اقتصادی ایران را به فحص می گذاریم ، تا از این طری ق دریچه وفهمی مشترک پیرامون تضمن مزیت های ژئوپلیتیک ایران با کریدور های ترانزیتیمنطقه اکو و پیوند آن با دیپلماسی فرهنگی-اقتصادی، بیابیم.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی نرم ، کریدور ترانزیتی ، مزیت ژئوپلیتیکی ، اکو