تاثیر پذیرش تجارت موبایلی بر کارافرینی با نقش تعدیلی فاصله گذاری اجتماعی

همه گیری کووید-۱۹ کارآفرینان،بازاریابان و مصرف کنندگان را تحت فشار قرار داده است تا عادت های خرید و فروش خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. ادبیات موجود، مزیت برجسته تجارت موبایلی را در راحتی و ایمنی بهداشتی می داند. اگرچه در دوره همه گیری، تجارت موبایلی از دیگر بخش های آنلاین پیشی گرفته است، در مراحل اولیه همه گیری سناریوی جدیدی ارائه شده است. در این مقاله، رابطه بین نگرش مصرف کننده در مورد محدودیت های بهداشت عمومی کووید ۱۹ و کارافرینی را مطالعه می کنیم. تحقیقات قبلی در مورد پذیرش فناوری خرید آنلاین و تلفن همراه بر جنبه هایی مانند ایمنی و نیت رفتاری به عنوان عوامل کلیدی متمرکز شده است. بنابراین، بررسی می کنیم که چگونه نگرش نسبت به شیوه های فاصله گذاری اجتماعی در طول همه گیری بر کارافرینی تاثیر گذاشته است. هدف این تحقیق بررسی میزان تاثیر این نگرش بر کارافرینی است. به این منظور، یک مدل تئوری رفتار برنامه ریزی شده از پذیرش تجارت موبایلی با استفاده از فاصله اجتماعی به عنوان تعدیل کننده ارائه می کنیم. نهایتا، با استفاده از بررسی نگرش ها و باورها در مورد کارافرینی و فاصله گذاری اجتماعی، یک تحلیل تجربی ارائه شده است که عوامل زیربنایی را با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری تایید می کند. نتایج نشان می دهد که نگرش نسبت به فاصله گذاری اجتماعی تعدیل کننده قابل توجهی در کارافرینی نیست. نشان می دهد که پایبندی فرد به شیوه های توصیه شده در طول همه گیری، تاثیر مثبتی بر پذیرش تجارت موبایلی دارد. تجارت موبایلی به عنوان یک مزیت بالقوه برای تسهیل تجربه مشتری شناخته شده است. با توجه به نتایج ما، ما معتقدیم که کارافرینان باید زیرساخت های تجارت موبایلی را بازنگری کرده یا بیشتر توسعه دهند و راحتی و نقش ایمنی سلامت آن را برجسته کنند.

کلیدواژه ها:

پذیرش تجارت موبایلی ، تئوری رفتار برنامه ریزی شده ، فاصله گذاری اجتماعی و کارافرینی