معاصرسازی معماری بومی شهر گمیشان در راستای تحقق توسعه گردشگری پایدار

گردشگری پایدار به عنوان یکی از راهکارهای اساسی در توسعه اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی جوامع محلی مطرح شده و حفظ میراث فرهنگی و معماری بومی از ارکان مهم آن به شمار می آید. معاصر سازی خانه های تاریخی فرصتی برای توسعه گردشگری پایدار با هدف رونق بافت های با ارزش فرهنگی و تاریخی است. پژوهش حاضر با تمرکز بر شهر گمیشان، یکی از مناطق غنی از نظر معماری بومی ترکمن در استان گلستان، به بررسی نقش معاصرسازی معماری بومی در تحقق توسعه پایدار گردشگری پرداخته است.این تحقیق به شناسایی ویژگی های معماری بومی، چالش ها و فرصت های معاصرسازی، و تاثیرات آن بر توسعه گردشگری پایدار می پردازد. روش تحقیق در این پژوهش، مبتنی بر تحلیل کیفی و بررسی پیشینه پژوهش است که به تجزیه و تحلیل SWOT در فرآیند معاصرسازی و تحلیل رگرسیون برای بررسی معماری بومی شهر گمیشان در راستای تحقق گردشگری پایدار می پردازد. نتایج نشان می دهد معاصرسازی معماری بومی گمیشان می تواند با ایجاد جذابیت های گردشگری جدید، حفاظت از هویت فرهنگی و تقویت اقتصاد محلی، به توسعه پایدار گردشگری کمک کند. این تحقیق همچنین به چالش ها و فرصت های موجود در معاصرسازی معماری بومی پرداخته و راهکارهایی برای بهینه سازی این فرآیند با هدف حفظ اصالت فرهنگی و جذب گردشگران ارائه می دهد.