بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مبتلابه ناتوانی جسمی-حرکتی

مقدمه: ناتوانی یکی از پیامدهای سالمندی می باشد که ناتوانی جسمی-حرکتی شایع ترین نوع آن در میان افراد سالمند است. این نوع از ناتوانی می تواند سبب وابستگی به افراد دیگر در انجام فعالیت های روزمره شود و از این طریق زمینه ساز کیفیت زندگی کمتر گردد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر کیفیت زندگی در سالمندان مبتلا به ناتوانی جسمی-حرکتی مراجعه کننده به بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال ۱۳۹۹ صورت پذیرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی ۲۰۰ سالمند مبتلابه ناتوانی جسمی- حرکتی مراجعه کننده به سه مرکز آموزشی و درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی بابل (آیت الله روحانی، شهید بهشتی و شهید یحیی نژاد) با روش نمونه گیری سهمیه ای (برحسب ابتلا به ناتوانی جسمی-حرکتی، سن و جنس) از دی تا اسفند سال ۱۳۹۹ انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم جمعیت شناختی و مقیاس مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی – فرم کوتاه (WHOQOL-BREF) بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس و شفه توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ در سطح معنی داری )۰۵/۰ (p≤ انجام شد. یافته ها: در این پژوهش میانگین سنی سالمندان ۴۵/۸± ۲۵/۷۲ بود. ۵۸% از سالمندان زن و ۴۲% آنان مرد بودند. میانگین کیفیت زندگی برابر با ۲۳/۲۱ ±۵۰/۵۴ بود. همچنین مشخص گشت که میانگین امتیاز در هر یک از ابعاد سلامت جسمی (پایین ترین امتیاز) و سلامت روانی و سلامت روابط اجتماعی و سلامت محیط زیست (بالاترین امتیاز) کیفیت زندگی به ترتیب برابر ۳۵/۵۰، ۶۸/۵۵، ۰۵/۵۸ و ۹۰/۶۲ بود. کیفیت زندگی با متغیرهای سطح تحصیلات (۰۰۱/۰≥p)، وضعیت اشتغال (۰۰۱/۰≥p)، وضعیت سکونت (۰۰۱/۰≥p)، سطح درآمد (۰۰۱/۰≥p)، ابتلا به بیماری زمینه ای (۰۰۱/۰≥p) ارتباط معنی دار آماری داشت.  نتیجه گیری: با در نظر گرفتن یافته های حاصل از این مطالعه، لزوم توجه به عوامل مرتبط با کیفیت زندگی این دسته از سالمندان در برنامه ریزی های آموزشی، حمایتی، درمانی، تشخیصی، بازتوانی، مشاوره ای و ارائه خدمات ویژه به سالمندان با ناتوانی های جسمی-حرکتی، امری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Quality of life ، Aged ، Physical- motor disabilitie. ، کیفیت زندگی ، سالمندی ، ناتوانی جسمی-حرکتی