مقایسه اثربخشی خانواده درمانی ساختاری و درمان تحلیل رفتار متقابل بر رضایت زناشویی زوجین دارای نارضایتی زناشویی

مقدمه: حفظ کیان خانواده امری است که در جوامع گوناگون به آن اهمیت زیادی داده می شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی خانواده درمانی ساختاری و درمان تحلیل رفتار متقابل بر رضایت زناشویی در زوجین دارای نارضایتی زناشویی انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش نیمه­تجربی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری ۲ ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین دارای نارضایتی زناشویی شهرستان شیراز در تابستان و پاییز سال ۱۴۰۲ بودند. سپس از میان ۱۵۰ زوج دارای نارضایتی زناشویی، تعداد ۴۵  زوج واجد شرایط به صورت تصادفی ساده با جایگذاری در سه گروه شامل گروه تجربی خانواده درمانی ساختاری (۱۵ زوج)، درمان تحلیل رفتار متقابل (۱۵ زوج) و گروه کنترل (۱۵ زوج) قرار گرفتند.  سپس گروه ­ آزمایش اول تحت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای خانواده درمانی ساختاری و گروه آزمایش دوم تحت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای درمان تحلیل رفتار متقابل قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند و آموزشی دریافت نکرد. ابزار گردآورده داده­های حاصل از پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری پرسشنامه رضایت زناشویی بود. سپس از  آزمون واریانس با اندازه­گیری مکرر با نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ برای تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری اثربخشی معناداری بر رضایت زناشویی داشته است (۰۵/۰>P). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که خانواده درمانی ساختاری اثربخشی بیشتری نسبت به درمان تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت زناشویی دارد (۰۵/۰>P). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، میتوان گفت که خانواده درمانی ساختاری و درمان تحلیل رفتار متقابل میتوانند به عنوان شیوه­های درمانی مناسب برای افزایش رضایت زناشویی در زوجین دارای نارضایتی زناشویی در مراکز مشاوره خانواده به کار برده شوند و تقدم استفاده در افزایش رضایت زناشویی زوجین با خانواده درمانی ساختاری است.

کلیدواژه ها:

Family Therapy ، Transactional Analysis ، Satisfaction. ، خانواده درمانی ، تحلیل رفتار متقابل. رضایت.