بررسی مروری ابعاد استقلال در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در ایران و جهان

مقدمه: آموزش عالی نقش استراتژیک در مقابله با چالش های قرن ۲۱ دارد و دستیابی به کیفیت علمی و عدالت آموزشی بدون استقلال دانشگاه امکان پذیر نیست. این مطالعه با بررسی ابعاد استقلال در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی انجام شده است. روش کار: این مطالعه مروری با استفاده از منابع انگلیسی از پایگاه های PubMed، Scopus، ScienceDirect، Web of Science و منابع فارسی از پایگاه های Magiran و SID و IranDoc انجام شد. ابتدا ۴۳ مطالعه شناسایی شد که پس از بررسی اولیه و غربال گری، ۹ مقاله مرتبط با موضوع استقلال دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ انتخاب و بر اساس معیارهای منطقی انتخاب و مورد تحلیل نهایی قرار گرفت. کلیدواژه های انگلیسی شامل University Autonomy, Institutional Autonomy, Higher Education Independence, Institutional Independence و فارسی شامل خودمختاری دانشگاه، خودمختاری نهادی، استقلال موسسات آموزش عالی، استقلال نهادی بودند. یافته ها: ابعاد سازمانی، مالی، آموزشی و منابع انسانی تاثیر بسزایی بر استقلال دانشگاه ها دارند. در ایران، تمرکز زیاد دولت منجر به کاهش قابل توجه استقلال دانشگاه های دولتی شده است، در حالی که کشورهای توسعه یافته با اعطای استقلال بیشتر به دانشگاه ها، زمینه را برای مشارکت نهادهای خارجی و بهبود کیفیت آموزشی و پژوهشی فراهم کرده اند. نتیجه گیری: توجه به تمام ابعاد استقلال ضروری است و نظارت دولتی باید در حد پیشگیری از انحراف در فرآیند تولید علم محدود شود.

کلیدواژه ها:

Autonomy ، Independence ، Institutional Higher Education ، University ، خودمختاری ، استقلال ، موسسات آموزش عالی ، دانشگاه