بررسی و انطباق مولفه ها و شاخص های کاهش دهنده موثر بر مدیریت مصرف انرژی در فضای آموزشی

کاهش منابع انرژی فسیلی، اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از مصرف زیاد انرژی به خصوص در بخش ساختمان، ضرورت توجه به مصرف انرژی در کشور را بیشتر کرده است. بررسی ها و محاسبات انجام شده در خصوص مصرف انرژی در ایران نشان می دهد که تقریبا ۳۰ الی ۳۵ درصد از کل انرژی مصرفی در کشور در حوزه مصارف ساختمانی به خصوص ساختمان های عمومی همچون مکان های آموزشی است. بنابراین، جهت مدیریت مصرف انرژی در فضاهای آموزشی، شناسایی شاخص ها و مولفه های موثر بر کاهش مصرف انرژی در پژوهش امری ضروری است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر جمع آوری داده ها در میان مطالعات توصیفی، از نوع همبستگی و دارای روش تحقیق ترکیبی اکتشافی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل پژوهش های پیشین بوده که با استفاده از روش فراترکیب و از طریق هفت مرحله سندلوسکی و باروسو، به ترکیب داده ها پرداخته شد. در بخش کمی، جامعه آماری شامل ۳۰ نفر از اساتید معماری، طراحان و رشته انرژی بوده اند. ابزار اندازه گیری در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته است که به درستی آزمایی آن از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار PLS انجام شد. نتایج نشان می دهد که مولفه کالبدی با ضریب مسیر ۰.۶۵۳، مولفه اقلیم با ضریب مسیر ۰.۵۶۹، مولفه هوشمندسازی با ضریب مسیر ۰.۴۲۷ و مولفه مدیریت دولتی با ضریب مسیر ۰.۴۱۳ به ترتیب اثرگذاری الویت بندی شدند. شاخص های مولفه کالبدی با بیشترین میزان تاثیر به ترتیب فرم و هندسه، موقعیت قرارگیری، مصالح، نورپردازی، عناصر طبیعی، قرارگیری فضاها، فضای باز و نیمه باز، رنگ بر روی کاهش مصرف انرژی الویت دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط ، فضای آموزشی ، مصرف انرژی ، مدیریت