تحلیل تاثیر فضاهای سبز و آبراه ها بر ارتقاء کیفیت زندگی و پایداری اجتماعی در محیط های شهری

امروزه امنیت در فضاهای عمومی، به ویژه در پارک های شهری، به یک مساله حیاتی تبدیل شده است. کیفیت محیط شهری به عنوان معیاری برای سنجش شرایط زندگی در محیط های مسکونی، تاثیر عمده ای بر رضایت ساکنان دارد. عواملی نظیر سطح خدمات اجتماعی، چگونگی تقسیم کاربری ها، امنیت اجتماعی، میزان دسترسی به فضاهای عمومی، موقعیت جغرافیایی کاربری ها، وضعیت زیست محیطی، عملکرد بخش های مختلف شهر، فعالیت های موجود در فضاهای شهری و توجه به هویت و فرهنگ محلی از جمله مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت زندگی هستند. این مطالعه به ارزیابی متغیرها و شاخص های مربوط به امنیت و کیفیت زندگی در بوستان الغدیر شهر گنبد کاووس می پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی بوده و داده ها از طریق توزیع پرسشنامه بین ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه تحقیق جمع آوری شده است. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری T تک نمونه ای صورت گرفته است. نتایج این تحقیق نشان دهنده آن است که میانگین سطح امنیت در بوستان مورد مطالعه به میزان ۲.۹۵ درصد، نزدیک به وضعیت متوسط، ارزیابی شده است. همچنین شاخص های مختلفی همچون دسترسی فیزیکی، طراحی واضح، نورپردازی، امنیت فیزیکی، احساس امنیت و آسایش محیطی، به ترتیب با میانگین های ۳.۴۱، ۳.۰۷، ۲.۸۹، ۲.۸۵، ۲.۸۳ و ۲.۶۴ (با در نظر گرفتن میانگین نرمال ۳) در وضعیت متوسط رو به پایین قرار دارند. بر اساس یافته های این تحقیق، پیشنهاداتی شامل بهبود نورپردازی در محوطه پارک برای استفاده در شب، حفاظت از تجهیزات موجود، بهبود وضعیت سرویس های بهداشتی و اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از ورود افراد آسیب دیده اجتماعی به پارک ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

احیای فضاهای عمومی ، کیفیت زندگی ، دسترسی به خدمات ، مدیریت شهری ، احساس امنیت ، فضاهای سبز