وابی سابیسم در هنر معماری و طراحی داخلی

وابی سابی[۱] واژه ای با ریشه ژاپنی است که در نوعی روش زندگی در فرهنگ ژاپنی مبتنی بر درک طبیعت، ریشه دارد. فلسفه این روش بر مبنای نگاهی به زندگی است که زیبایی در پدیده ها را با همه نقص ها و کمبودهایشان، جستجو می کند. روی آوری به طبیعت و استفاده از مواد طبیعی در ساخت و ساز ساختمان ها در قدم اول و بعد طراحی و چیدمان وسایل مورد استفاده در آنها به این سبک، گامی در جهت نزدیکی بیشتر انسان ها با طبیعت پیرامونشان است. وابی سابیسم به عنوان رویکردی مینیمال و طبیعت گرا، راهی برای رجوع دوباره انسان به زندگی در دل طبیعت است که نیاکان اش در هزاران سال پیش در بطن طبیعت داشته اند. هدف از انجام پژوهش، اشاره به ضرورت توجه روی آوردن مجدد به طبیعت در زندگی انسان مدرن ازطریق طراحی داخلی سکونتگاه های انسانی است، و همچنین توجه به توسعه پایدار با رویکرد طبیعت گرایی و طبیعت آوری است که به مسائل زیبایی شناسی و کارکردی و روانشناسانه در رابطه با انسان پاسخ می دهد. پژوهش حاضر در پی پاسخ به چیستی وابی-سابی چیست معرفی ویژگی هایی آن است.  بر این مبنا، با اشاره به پیشینه این سبک با رویکرد طبیعت محوری به بررسی آن در طراحی داخلی با ارائه نمونه هایی از این رویکرد در ایران و سایر کشورها پرداخته و با روش مطالعه تطبیقی به مقایسه  این رویکرد در سبک های مشابه دیگر نظیر شابی شاپ و روستیک پرداخته است. جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و اسنادی و مطالعه نمونه های مختلف انجام گرفته است. تحقیق حاضر، از نوع کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. یافته های این پژوهش، ویژگی های عمده این سبک شامل؛ سادگی، استفاده از مصالح بکر و حفظ اصالت در جهت ایجاد پیوند با طبیعت پیرامون را نشان می دهد که مسیری برای ارتقای آرامش و سلامت انسان مدرن است. [۱] Wabi-sabi

کلیدواژه ها:

وابی سابیسم ، طبیعت گرایی ، معماری ارگانیک ، بروتالیسم