تحلیل و ارزیابی نقش الگوهای طبیعت در خلق فضاهای معمارانه با استفاده از نمونه های موفق جهانی

انسان باتوجه به نیازها، هدف ها و ارزش های خود، فضا را تغییر داده و بعضی از این تغییرات سریع،باعث متلاشی شدن در سیستم زیست محیطی «انسان محیط» دانسته می شود ولی طبیعت در ارتباط با موجودات، روح زندگی را در آنها می دمد و امکان روییدن آنها را تامین می کند. یکی از این تدابیر مهم در طراحی، سرمشق گرفتن از طبیعت بوده که همواره منبع الهام بخشی برای معماران بوده است. الگوهای طبیعی نه تنها زیبایی بصری به فضاهای معمارانه می بخشند، بلکه می توانند به بهبود عملکرد و پایداری این فضاها نیز کمک کنند. در این پژوهش با بررسی نقش الگوهای طبیعی در طراحی ها با استفاده از نمونه های موفق جهانی از نظر کیفی ارزیابی شده و یافتن الگوهای مناسب خلاقانه از طبیعت برای خلق طراحی معمارانه، از اهداف این پژوهش است.روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای صورت گرفته است.مبنای تحلیل داده ها، بر نمونه های موردی استوار شده و دستاوردهای تحقیق نشان دهنده، سازه های معماری و پیوستگی میان سیستم های طبیعی، از آن جهت مهم هستند که وجود پویایی در طبیعت ضرورتا سیستم های آن را به سوی اثرگذاری و بهینه سازی بیشتر سوق می دهند و به جای دوباره سازی از موجودات زنده، قواعد و اصول طبیعت و هماهنگی و سازگاری آنها با یکدیگر مورد توجه قرار می گیرد.استفاده از الگوهای طبیعت در معماری نه تنها به زیبایی و جذابیت فضاها می افزاید، بلکه می تواند به بهبود عملکرد و پایداری آنها نیز کمک کند.

کلیدواژه ها:

طبیعت گرایی ، معماری ارگانیک ، معماری زمینه گرایی ، آموزه های طبیعت ، الگوبرداری ، طراحی معمارانه