بررسی مشکلات نوسازی بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی : محله وکیل آباد مشهد)

در حال حاضر بیشتر شهرهای قدیمی در اقصی نقاط جهان، با معضل فرسودگی بافت دست به گریبان بوده و باید در خصوص جلوگیری از آسیب های حاصل از این مهم توسط مدیریت شهری چارهای اندیشیده شود. یکی مهمترین موانع در مسیر نوسازی بافت های فرسوده، عدم مشارکت مردم در نوسازی بافت های فرسوده است . حرکت نوسازی بافت فرسوده شهری از نوع حرکات پیچیده ای ست که مستلزم مشارکت افراد و گروههای ذی نفع و ذی مسئولیت برای تحقق اهداف نوسازی است . در دهه های گذشته بسیاری از محلات کشور دچار آسیب های اجتماعی و فرسودگی محیطی گردیده است . مساله فرسودگی این بافت ها، پدیدهای فراگیرتر از استهلاک بنا، ساخت و ساز بی کیفیت ، عدم استحکام بنا، فرسودگی زیرساخت ها و فقدان خدمات و فضای سبز شده است . مساله آسیب های اجتماعی محلات از جمله بیکاری ، اعتیاد، فقر آموزشی وکارهای خلاف، موجب لطمه زدن به حیثیت محلات گردیده است و این امر سبب کوچ کردن ساکنین اصیل از محله شده است . با این توصیف ، هدف از این مقاله بررسی مشکلات نوسازی بافت فرسوده شهری در محله وکیل آباد مشهد و بیان عوامل موثر در فرسودگی بافت و همچنین ارائه راهکارهایی برای استفاده بهینه از این فضاها ضمن حفظ هویت بافت است . روش تحقیق در این پروهش توصیفی - تحلیلی است . جمع آوری دادهها به شوه میدانی صورت می گیرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مهم ترین مشکل در امر نوسازی بافت محله وکیل آباد، شهرداری و دیگر سازمانهای مسئول می باشد که تاکنون هیچگونه اقدام موثری در این زمینه انجام نداده اند. همچنین پایین بودن کیفیت ابنیه ، مصالح ساختمانی ، کم عرض بودن معابر، ناهنجاری های اجتماعی ، پایین بودن درآمد ساکنین و عدم توانایی در نوسازی بافت باعث شده است که روزبه روز بر مشکلات این محله افزوده گشته و به مکانی آشفته و تخریبی تبدیل شود، لذا چاره اندیشی برای رفع این مشکلات ضروری است .

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، نوسازی ، فرسودگی کالبدی ، محله وکیل آباد ، مشهد