آسیب شناسی بافت تاریخی شهر شیراز از دیدگاه شهرسازی

بافت تاریخی شهرها پیونددهنده جامعه با گذشته و احیاگر هویت شهرها است ؛ بنابراین توجه به این بخش ضرورت اجتناب ناپذیری است که در طول سالهای اخیر به طور پیوسته افزایش یافته و حراست از آن نیز در کانون توجه قرار گرفته است . هدف از پژوهش حاضر شناسایی معیارهایی با قابلیت آسیب رسانی به بافت تاریخی شهر شیراز و رتبه بندی هر یک از این معیارهاست . روش تحلیل ، اکتشافی و توصیفی -تحلیلی است . اطلاعات و دادههای این پژوهش از منابع اسنادی و مبتنی بر فراتحلیل و نیز با استفاده از ابزار پرسش نامه محقق ساخت حاصل شده است . نمونه آماری این پژوهش شهروندان شیرازی هستند که بر اساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادهها با استفاده از تحلیل توصیفی و آزمون میانگین رتبه فریدمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های این پژوهش نشان داد به ترتیب »تضاد منافع سازمانی نهادهای دخیل در بافت تاریخی «، »تغییر ساختار بافت تاریخی «، »تشدید تهدیدهای زیست محیطی به واسطه اجرای طرحهای حفاظتی و توسعه ای «، »توسل ساکنان بافت تاریخی به موضوعات ایدئولوژیک در پیگیری منافع خصوصی « و »تخریب لایه های تاریخی در پروژههای توسعه شهری « مهم ترین پیامدها و آسیب های ناشی از توسعه شهری و شهرسازی در بافت تاریخی شهر شیراز هستند.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، شهر شیراز ، شهرسازی ، معیارهای آسیب زا