شناسایی موانع رشد پایدار شهری در بافت تاریخی شهر شیراز

از برجسته ترین ویژگی های هسته تاریخی شهرها، وجود عناصر و بافت های کالبدی و فضاهای شهری باارزش و اصیل است . با توجه به وجود آثار تاریخی فراوان در شهر شیراز و مطرحشدن بودن در اقتصاد گردشگری ، ضرورت حفظ و صیانت از این بافت ها در جهت تضمین توسعه پایدار آنها بیشتر احساس می شود. هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع رشد پایدار شهری در بافت تاریخی شهر شیراز و اولویت بندی مولفه های اصلی است . روش تحلیل ، اکتشافی و توصیفی -تحلیلی است . دادههای این پژوهش به صورت کتابخانه ای و مبتنی بر فراتحلیل و نیز با روش پیمایشی و از ابزار پرسش نامه محقق ساخت گردآوری شده است . نمونه آماری این پژوهش کارشناسان و اساتید حوزه مدیریت شهری هستند که تعداد آنها ۲۵ نفر است . در این پژوهش مبتنی بر رویکرد فراتحلیل ۳۶ معیار در قالب ۷ مولفه به عنوان موانع اصلی رشد پایدار شهری در بافت تاریخی شهر شیراز شناسایی شد و سپس بر اساس این معیارها پرسش نامه ای طراحی و بین خبرگان توزیع شد. دادهها با استفاده از تحلیل دلفی و ضریب توافق ، تحلیل فراوانی و تحلیل سلسله مراتبی مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته های این پژوهش نشان داد شاخص های مرتبط با مولفه »مدیریتی « مهم ترین مانع رشد پایدار شهری در بافت تاریخی شهر شیراز هستند و پس از آن به ترتیب مولفه های اقتصادی ، زیست محیطی ، اجتماعی ، آموزشی ، کالبدی و زیرساختی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

رشد پایدار ، بافت تاریخی ، شهر شیراز ، تحلیل سلسله مراتبی .