تبیین ساختاری شاخص های طبیعی موثر در تاب آوری شهری ، مطالعه موردی ؛ شهر کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر تبیین ساختاری شاخص های طبیعی موثر در تاب آوری شهری در شهر کرمانشاه می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به شیوه توصیفی -پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارشناسان، متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش و کارکنان سازمان مدیریت بحران و شهرداری کرمانشاه به تعداد ۴۵۰ نفر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۲۰۷ نفر و به شیوه تصادفی در دسترس مد نظر قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه شاخص های طبیعی و تاب آوری شهری بوده که روایی آن به شیوه صوری و محتوایی و پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ به میزان ۷۹/۰ مورد تایید واقع شد. داده های گردآوری شده بر اساس تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که شاخص های طبیعی بر تاب آوری با ضریب تاثیر ۵۱/۰ و مقدار t ۹۹۹/۳، شاخص های طبیعی بر تاب آوری اقتصادی -اجتماعی با ضریب تاثیر ۷۳/۰ و مقدار t ۹۸۱/۹، شاخص های طبیعی بر تاب آوری نهادی -مدیریتی با ضریب تاثیر ۷۸/۰ و مقدار t ۶۲۹/۱۲ و شاخص های طبیعی بر تاب آوری کالبدی -فضایی با ضریب تاثیر ۴۲۹/۰ و مقدار t ۱۷۲/۳ تاثیر مثبت و معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

تبیین ساختاری ، شاخص های طبیعی ، تاب آوری شهری ، شهر کرمانشاه