بازشناسی جایگاه تقلید در آموزش فرآیند طراحی معماری از منظر پژوهش های بین المللی

نظریه پردازان متعددی بر این اعتقادند که قرار گرفتن در محیط خلاق و در معرض محصولات نمونه خلق شده می تواند باعث تقلید شده و اثر خلاقانه را تحت تاثیر قرار دهد ، اگر این تقلید مثبت گرا و با انگیزه پیشرفت باشد منجر به تولید آثاری متفاوت و خلاقانه می گردد و اگر منفی گرا و با انگیزه پیشگیری صورت بگیرد، موجب دگرگونی در نتایج فرآیند طراحی می گردد . از آنجا که تقلید در حقیقت نوعی فعالیت مربوط به پردازش اطلاعات مشاهده شده است بنابراین شکل گیری آن به صورت گام به گام می باشد ؛ هوش حسی و حرکتی به صورت فعالیت همسان سازی گسترش می یابد و اشیاء خارجی را به خورد الگوهای موجود می دهد و باعث خلق یک اثر هنری می گردد. در این مقاله براساس شیوه های پژوهش کتابخانه ای -اسنادی وتوصیفی به صورت مروری به بررسی موضوع پرداخته و از روشهای کیفی بهره گرفته شده است . تئوری ها و مدل های متعدد فرآیند های طراحی معماری بررسی شده و ضمن تطبیق و تجمیع آنها، ویژگیهای برجسته مرتبط با هر روش معرفی می گردد و سپس بسته به عوامل موثر در انتخاب روش، بهترین موقعیت استفاده از هر یک مورد بررسی و مورد جمع بندی قرار می گیرد تا راهگشای دانشجویان معماری در عرصه فرآیند طراخی معماری باشد.

کلیدواژه ها:

تقلید ، روش شناسی ، فرآیند های طراحی معماری ، آموزش معماری آکادمیک ، خلاقیت