تبیین ضرورت کاربست الگوهای معماری دوران پهلوی در طراحی کارخانه های صنعتی معاصر

معماری همواره به عوامل تاریخی ، فرهنگی -اجتماعی و اقتصادی جامعه در دوره های مختلف وابسته است و تحولات جامعه تاثیر بسزایی بر شیوه معماری این دوران ایفا می کند. معماری دوره های پهلوی اول و دوم، همزمان با تحولات متعدد و گسترده در عرصه معماری غرب همراه بوده و متاثر از نگرش های نظری معماری کشورهای غربی بوده است . بر این اساس اهمیت شیوه های معمارانه این دوران بر معماری ساختمان های صنعتی مشهود است . این پژوهش از نوع تحقیقات کیفی و از منظر روش شناسی توصیفی -تفسیری می باشد. هدف اصلی این پژوهش ، بررسی و تبیین ضرورت کاربست الگوهای معماری دوران پهلوی در طراحی کارخانه های صنعتی معاصر است . بر اساس نتایج پژوهش ، در این دوره تاریخی ، معماری مدرن رویکردهای متنوع و متفاوتی را در خود جای داده است . در واقع در این دوران، معماری مدرن با طرح چند تک بنا آغاز شد و کماکان اکثر ساختمان ها در اقصا نقاط جهان به این سبک ساخته می شوند. معماری ای که نگاه را بجای عطف به گذشته ، به آینده معطوف کرد و از فناوری های نوین در طراحی بناها بهره جسته است . لذا ساختمان های متعددی در این دوران با تیر و ستون های فولادی در ساخت و بتن و شیشه در کالبد، شکل گرفته و توسعه یافتند. در این بین ؛ معماری بروتالیسم از زیرشاخه های معماری مدرن، که تمایل به نمایش سطح بتن در کالبد بنا بود، تیرها و ستونها بصورت اغراق آمیز، در هم می آمیختند. لذا می توان از این مهم در فرآیند طراحی کارخانه های صنعتی معاصر نیز بهره جست .

کلیدواژه ها:

سنت گرایی ، تجدد گرایی ، معماری صنعتی ، معماری دوران پهلوی ، کارخانه