استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) در پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی مطالعه موردی : بخش سبیلی دزفول

آب زیرزمینی یکی از مهمترین منابع تأمین کننده آب بخش کشاورزی می باشد . در منطقه دزفول هم ازاین آب برای آبیاری زمینهای کشاورزی بهره فراوانی برده میشود . فرسایش ، خشکسالی ، زمین و بایرشدنآن، از مهمترین چالشهای جهان امروز است ، که دارای ابعاد جغرافیایی بوده و زندگی بشر را تهدید میکنند و میتوانند خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد نمایند . توسعه اقتصادی بیشتر کشورهای جهان باشناخت کامل بر منابع آب شروع می شو د . حاکم بودن وضعیت اقلیمی خشک و نیمه خشک در اکثر دشتهای کشاورزی کشور و کمبود آب آبیاری ، استفاده بهینه از منابع آبی را می طلبد. فراوانی و تنوع منابعخاک و آب زیرزمینی درکشورمان و بخصوص تنوع اقلیمی باعث ایجاد پتانسیلهای فراوان کشاورزی شده است . موضوع صادرات غیرنفتی که به طور جدی در برنامه دولت قرار گرفته ، باعث پررونق تر شدن بخش کشاورزی در کشورمان شده است . سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS)یکی از بهترین و سریعترین سیستمها ، برای برطرف کردن چنین چالشهایی است. با استفاده از این سیستم ، به ارزیابی و بررسی کیفی آب زیرزمینی از لحاظ کشاورزی مبادرت ورزیده شده است . این منطقه در بین رودخانه های دز و گلال کهنک در شمال خوزستان و در شرق شهرستان دزفول قرار دارد و در مجموع در این دشت 126 حلقه چاهکشاورزی وجود دارد. با استفاده از اطلاعات برخی از این چاهها ( 10 نمونه) کیفیت آب زیرزمینی منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایجی که از این روش بدست آمده ، شامل پیشنهاد مکانهای مناسب و نامناسب آب زیرزمینی از لحاظ کشاورزی و همچنین استفاده از آب زیرزمینی جهت آبیاری تحت فشار در منطقه مورد نظر می باشد .

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS) دشت سبیلی ، محیط زیست ، پهنه بندی کیفی