تحلیل تاثیرات اقتصادی سیستم های هوشمند بر توسعه پایدار در ایران: بررسی فرصت ها و چالش ها

توسعه فناوری هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از محورهای اصلی تحول دیجیتال در قرن بیست و یکم، تاثیرات عمیقی بر اقتصاد و جامعه دارد. با این حال، تحقق کامل پتانسیل های AI در کشورها نیازمند برآورده شدن سه عامل اساسی است: داده های معتبر و در دسترس، نیروی انسانی متخصص، و زیرساخت های رایانه ای پیشرفته. در کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران، چالش های قابل توجهی در این زمینه ها وجود دارد که می تواند مانع از بهره برداری بهینه از این فناوری پیشرفته شود. اهمیت این تحقیق به ویژه در زمینه شناسایی و بررسی این چالش ها و ارائه راهکارهایی برای بهبود شرایط پیاده سازی AI در این کشورها مشهود است.این تحقیق از روش تحلیلی و ترکیبی استفاده کرده است. ابتدا با بررسی ادبیات موجود و تحلیل داده های کیفی، به شناسایی چالش های اصلی در پیاده سازی AI پرداخته شد. سپس، از داده های کمی برای ارزیابی تاثیرات اقتصادی و اجتماعی سیستم های هوشمند در صنایع مختلف استفاده گردید. روش تحقیق شامل بررسی مطالعات موردی، تحلیل اسناد و گزارش های رسمی پیرامون فناوری اطلاعات و اقتصاد است.یافته های تحقیق نشان می دهند که چالش های عمده در مسیر توسعه AI شامل مشکلات مرتبط با دسترسی به داده ها، کمبود نیروی انسانی متخصص، و نقص های زیرساختی هستند. به ویژه، فرهنگ محرمانگی داده ها و محدودیت های مالی به عنوان موانع کلیدی شناسایی شدند. در حوزه اقتصادی، ناترازی در بازار کار و افزایش نابرابری ها از جمله چالش های جدی مطرح شدند. همچنین، چالش های اجتماعی و اخلاقی نظیر تبعیض الگوریتمی و عدم شفافیت در سیستم ها به عنوان دغدغه های عمده مطرح گردیدند. راهکارهای پیشنهادی شامل توسعه زیرساخت های دیجیتال، بهبود دسترسی به داده ها از طریق ایجاد مقررات شفاف، و سرمایه گذاری در آموزش و پرورش نیروی انسانی متخصص است. همچنین، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران بر روی ایجاد فرهنگ پذیرش و تغییر سازمانی برای تسهیل بهره برداری از AI تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، داده های کلان ، نیروی انسانی متخصص ، زیرساخت های رایانه ای ، چالش های اقتصادی ، توسعه پایدار ، مدیریت منابع طبیعی ، بهره وری ، تکنولوژی های نوین