گونه های هویتی مهاجرین افغان براساس نسبت «خود و دیگری» در آثار سینمایی (مطالعه موردی: فیلم‎های برادران محمودی)

این پژوهش درصدد است با بهرهگیری از مقوله «خود و دیگری» در نشانهشناسی فرهنگی، خوانشی را از سه فیلم «چندمترمکعب عشق»، «شکستن هم زمان بیست استخوان» و «رفتن»، محصول مشترک برادران محمودی (نوید و جمشید) ارائه دهد. براساس پژوهش ها، باتوجه به میزان اهمیت خود یا دیگری، چهار رویکرد مختلف: ۱-خود و نه‎دیگری؛ ۲- نه خود، بلکه دیگری؛ ۳- هم خود و هم دیگری؛ ۴- نه‎خود و نه‎دیگری، در نسبت «خود و دیگری» پدیدار می‎شوند که در پی آن، چهار گونه هویتی ثبات، سازگاری، پذیرش و بی‎هویتی ظاهر میشوند. این پژوهش به روش کتابخانه ای، با تکیه بر منابع دیداری و نوشتاری و به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام شده است. پرسش اصلی پژوهش این است که: افغان ها به عنوان دیگری فرهنگی، چه نوع رویکردها و گونه‎های هویتی را نسبت به ایرانیان اتخاذ می‎کنند؟ براساس نتایج پژوهش، برادران محمودی در آثار خود نشان می‎دهند که افغان‎ها هر چهار رویکرد را متناسب با میزان ترجمه متون فرهنگی ایرانیان و درنتیجه، مقدار تعامل با ایشان و نیز نحوه برخورد ایرانیان، نسبت به خود ایرانی اتخاذ می‎کنند. به‎علاوه، این رویکردها به صورت انواع گونه‎های هویتی در سرزمین مقصد شکل می‎گیرند که در قالب رفتار و گفتار شخصیت ها نشان داده می‎شوند. انتخاب این رویکردها به این صورت است که پناهجویان افغان هرچه جوان تر باشند، بیشتر، سازگاری هویتی را انتخاب می‎کنند و هرچه مسن‎تر باشند، ثبات هویتی را در پیش می‎گیرند. با استناد به این آثار، هویت‎ پذیرنده و بی‎هویتی، کمتر در افغان‎ها دیده میشود.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی فرهنگی ، گونه‎های هویتی ، خود و دیگری ، فیلم های برادران محمودی