مدل سازی ناپایداری های دامنه ای با استفاده از تحلیل سری زمانی تصاویر راداری با تکنیک SBAS (مطالعه موردی : شهر پردیس تهران)

استقرار اغلب سکونتگاه­های شهری و روستایی ایران در مجاورت مناطق کوهستانی باعث شده تا احتمال وقوع ناپایداری­های دامنهای و جابجایی زمین یکی از چالش­های پیش­روی برنامه­ریزان شهری محسوب گردد. در این پژوهش با استفاده از تصاویر راداری سنتینل ۱، طی بازه زمانی سه ساله (از تاریخ ۰۶/۰۱/۲۰۱۶تا ۲۱/۱۲/۲۰۱۸)، با استفاده از روش تکنیک سری زمانی SBAS در نرم­افزار GMTSAR ، نقشه جابجایی و ناپایداری دامنه­ای زمین در محدوده شهر پردیس تولید شده­اند. در همین راستا پتانسیل خطر وقوع حرکات دامنه­ای، در قالب مدل تلفیقی AHP - منطق فازی، با بهرمندی از  متغیرهای شیب، جهت شیب، ارتفاع، رودخانه، گسل، لیتولوژی و راه ارتباطی مورد ارزیابی قرار گرفته­اند. در پایان نتایج تکنیک سری زمانی و مدلسازی مقایسه و تحلیل های لازم ارائه شده­اند. نتایج حاصله بیانگر آنند که؛ بخش­های جنوبی شهرهای پردیس، رودهن و بومهن که بر مخروط افکنه­ها استقرار یافته اند، به ترتیب ۳۵-، ۳۱-و ۲۹- میلی­متر در سال فرونشست و بخش­های شمالی ۲۵ میلی­متر بالاآمدگی داشته­اند. نتایج مدلسازی نشان داد که بیش از ۴۰ درصد محدوده در معرض وقوع زمین لغزش بوده که  حدود ۷۰ درصد از آن­ها بر مناطق ناپدار حاصل از تکنیک راداری همپوشانی دارند. این تحقیق کارآیی تکنیک راداری در ارزیابی و اعتبارسنجی مدلسازی AHP - منطق فازی را بخوبی نمایان نمود

کلیدواژه ها:

Landslide ، Subsidence ، Pardis city ، SBAS time series analysis ، آنالیز سری زمانی SBAS ، فرونشست ، زمین لغزش ، شهر پردیس