تاثیر آموزه های دینی بر سلامت روانی دانش آموزان

اختلالات روانی به دلیل شیوع گسترده و اثرات تضعیف کننده، بار قابل توجهی بر جامعه وارد می کند. یک چهارم جمعیت جهان را کودکان و دانش آموزان تشکیل می دهند که تعداد قابل توجهی از آنها در سن ۱۴ سالگی اختلالات روانی را تجربه می کنند. مشخص شده است که برخی از مداخلات به طور موثر عوامل خطر را کاهش می دهند و عوامل محافظتی یا پیشگیرانه را تقویت می کنند. با این حال، هنوز نیاز به تاکید بر راهبردهای ارتقای سلامت روان مانند آموزش دینی وجود دارد. هدف این مقاله بررسی اهمیت آموزش دینی در ارتقای سلامت روان است. آموزش دینی می تواند در بهبود سلامت روان دانش آموزان موثر باشد. به طور خاص، می تواند: (۱) از طریق درونی کردن اخلاق دینی به ایجاد واکنش سالم تر به محرک ها کمک کند. (۲) تقویت مکانیسم های مقابله ای مذهبی که تاثیر استرس ها را کاهش می دهد، مهارت های مقابله را افزایش می دهد و سبک زندگی کم خطر را ترویج می کند. (۳) افزایش آگاهی در مورد اعتقادات و اعمال مذهبی و تاثیر آنها بر فرد، خانواده و جامعه. و در نهایت، (۴) ارتباط را ترویج می کند که می تواند عزت نفس و رفاه را افزایش دهد. با این حال، پیامدهای بهداشتی منفی مانند تبعیض و انزوای اجتماعی نیز می تواند ایجاد شود، به ویژه در میان گروه های اقلیت مذهبی یا جنسیتی. تامل در نقش حیاتی تربیت دینی بر سلامت روان دانش آموزان حائز اهمیت است. آموزش بهداشت روان مبتنی بر مدرسه و راهبردهای ارتقاء آن می تواند با تاکید بر اجرای موثر آموزش دینی برای تاثیر مثبت بر سلامت روان دانش آموزان، مزایای تربیت دینی را به حداکثر برساند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، دانش آموزان ، دین ، تعالیم دینی