ادبیات پایداری در دوران انقلاب اسلامی

مقاله حاضر به روش مروری- کتابخانه ای است، که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف این مطالعه بررسی ادبیات پایداری در دوران انقلاب اسلامی انجام گرفته است. محتوای لازم برای نگارش این مطالعه از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی SID، scholar G و موتور جستجوی گوگل بدست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد: ادبیات پایداری در دوران انقلاب اسلامی ایران، به عنوان تلاشی برای انتقال ارزش ها و آرمان های انقلاب، نقش بسزایی در تجلی روحیه مقاومت و فداکاری مردم ایفا کرد. این ادبیات با روایت داستان ها و اشعار حماسی، به تبیین مبارزه مردم در برابر ظلم و ستم پرداخت و تلاش کرد احساس امید و وحدت را در دل جامعه زنده نگه دارد. نویسندگانی چون سیدحسن حسینی و علی اشرف درویشیان با آثار خود، نه تنها تاریخ و فرهنگ ملت را ثبت کردند، بلکه به نسل های آینده یادآوری کردند که آزادی و استقلال به راحتی به دست نمی آید و مستلزم فداکاری و همبستگی است. به این ترتیب، ادبیات پایداری در این دوران، نه تنها به مستندسازی مبارزات، بلکه به تقویت هویت ملی و انسانی جامعه کمک کرد.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، دوران ، انقلاب اسلامی