بهبود مقاومت به اکسیداسیون بدنه های گرافیتی با استفاده از پوشش کاربید سیلیسیم

بدنه های گرافیتی به خاطر خواص ویژه ی خود دارای کاربردهای گسترده ای هستند . مشکل اصلی در کاربرداین گونه بدنه ها در دمای بالا مسئله ی اکسیداسیون در محیط های اکسیدکننده است . یکی از روش های بهبودمقاومت به اکسیداسیون ای ن مواد استفاده از پوشش های دیرگداز است . در این مقاله پوشش کاربید سیلیسیم به صورت یک لایه ی انتقالی بر روی نمونه های گرافیتی توسط روش سمنتاسیون بسته پودری ایجاد شده است .بستر پودری حاوی پودرهای سیلیسیم، گرافیت و آلومینا بوده و اثر دمای عملیات حرارتی بر روی ترکیب فاز مورفولوژی و ضخامت پوشش توسط آنالیز پراش پرتو ایکسXRD)و میکروسکپ الکترونی روبشیSEM) بررسی شده است . در نهایت تست اکسیداسیون نمونه ها توسط کوره ی معمولی و دمای 1200° صورت گرفته و تغییر وزن نمونه ها به صورت تابعی از زمان بررسی شده است . با توجه ب ه نتایج بدست آمده کاربید سیلیسیم با دو مورفولوژی میکروکریستالی و نانو ویسکر تشکیل می شود . با افزایش دمای سنتز میزان مورفولوژی نانو ویسکر و ضخامت لایه ی کاربید سیلیسیم افزایش م ییابد. با مقایسه ی نمودارهای اکسیداسیون، اثر حفاظتی لایهی حاصل در بهبود مقاومت به اکسیداسیون نمونه های گرافیتی مشاهده می شود

کلیدواژه ها:

کاربید سیلیسیم ، گرافیت ، پوشش ، سمنتاسیون ، نانو ویسکر ، اکسیداسیون