اثربخشی آموزش درمان فعال سازی رفتاری، بر سرمایه روانشناختی و تنظیم هیجانات معتادان تحت درمان با متادون (مطالعه موردی: شهرستان قوچان)

زمینه و هدف: امروزه روش های درمانی برای اعتیاد متنوع و مورد آزمایش قرار گرفته است. اعتیاد به مواد صنعتی در چند سال اخیر رو به فزونی گرفته است. هدف از تحقیق حاضر اثربخشی آموزش درمان فعال سازی رفتاری، بر سرمایه روانشناختی و تنظیم هیجانات معتادان تحت درمان با متادون در شهرستان قوچان است. روش: جامعه آماری این پژوهش ۴۵ نفر است که از این تعداد، ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند مورد آزمایش و پرسشنامه (سرمایه روان شناختی لوتانز و تنظیم هیجانات گرانفسکی و همکاران) قرار گرفته اند. در این تحقیق، مداخله گروه درمانی فعال سازی رفتاری بر اساس مدل فعال سازی رفتاری گروهی کانتر، بوش و راش (۲۰۰۹)، در طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش بیماران صورت پذیرفت. داده های این پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های پژوهش: یافته های آن نشان می دهد که اثر اصلی تحلیل کوواریانس نمرات پس آزمون سرمایه روان شناختی معنادار است (۴۱۴/۳۱۳=F، ۰۵/۰>P). اثر اصلی تحلیل کوواریانس نمرات پس آزمون تنظیم هیجان مثبت معنادار است (۹۲۴/۴۴=F، ۰۵/۰>P). اثر اصلی تحلیل کوواریانس نمرات پس آزمون تنظیم هیجان منفی معنادار است (۴۸۱/۳۱۵=F، ۰۵/۰>P). آزمون کالموگروف – اسمیرنوف جهت بررسی فرض نرمال بودن توزیع متغیرها نشان می دهد که داده ها نرمال هستند چرا که سطح معنی داری (مقدار ۰۵/۰ < P) بیشتر است. سطح معناداری در آزمون همگنی واریانس سرمایه روان شناختی مقدار ۰۸۹/۰ است. نتایج: افراد وابسته به مواد به دلیل نوع ادراک و تصویر بدنی که از خود دارند، با توجه به بیماری، یک تصویر ذهنی منفی از بدن خویش داشته که بر رفتار، احساس و ارزش های فرد نسبت به خود اثر منفی می گذارد و سبب افزایش هیجانات منفی می گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، درمان فعال سازی رفتاری ، سرمایه روان شناختی ، تنظیم هیجانات ، متادون.