چیرگی بر کم رویی در دانش آموزان ابتدایی: رویکردی براساس فراگیری مهارت های اجتماعی و عاطفی

کم رویی در کودکان، به ویژه در دوران ابتدایی، می تواند بر رشد اجتماعی، عاطفی و تحصیلی آنها تاثیر منفی بگذارد. این ویژگی که با اجتناب از تعاملات اجتماعی و احساس ناراحتی در موقعیت های اجتماعی همراه است، میتواند منجر به انزوای اجتماعی، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات یادگیری شود. در سال های اخیر، توجه پژوهشگران به اهمیت مهارت های اجتماعی و عاطفی در رشد کودکان معطوف شده است. این مهارت ها به کودکان کمک می کنند تا روابط موثر با دیگران برقرار کنند، احساسات خود را مدیریت کنند و با چالش های اجتماعی به طور سازنده ای برخورد کنند. با توجه به شیوع کم رویی در دانش آموزان ابتدایی و تاثیرات منفی آن بر رشد فردی و اجتماعی کودکان، ضرورت یافتن راهکارهای موثر برای غلبه بر این مشکل بیش از پیش احساس می شود. آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی به عنوان یکی از رویکردهای نوین در حوزه روانشناسی کودک، می تواند نقش مهمی در غلبه بر کم رویی و بهبود کیفیت زندگی کودکان داشته باشد. آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان کمک می کند تا با همسالان و بزرگسالان ارتباط موثر برقرار کنند و روابط دوستانه ای را شکل دهند. مهارت های مدیریت هیجانات به کودکان کمک می کند تا اضطراب و نگرانی خود را در موقعیت های اجتماعی کنترل کنند. کودکان با مهارت های اجتماعی قوی تر، بهتر می توانند در کلاس شرکت کنند، با همکلاسی های خود همکاری کنند و از یادگیری لذت ببرند.

کلیدواژه ها:

کم رویی ، کودکان ، مهارت های اجتماعی ، مهارت های عاطفی ، دانش آموزان ابتدایی.