خشونت و ارتکاب جرم در ورزش

بررسی هائی که در آنها سعی میشود بین پرخاشگری به عنوان سائق و پرخاشگری به عنوان پاسخ آموخته شده تمایز قائل شوند، غالبا بر مفهوم پالایش (برون ریزی هیجان بهصورتی شدید) تمرکز دارند. اگر پرخاشگری را سائق بدانیم، آنگاه ابراز آن باید اثر پالایشی داشته باشد و از شدت احساس ها و رفتارهای پرخاشگرانه بکاهد (شبیه غذا خوردن که موجب کاهش احساس گرسنگی و اعمال مربوط به آن میشود). از سوی دیگر اگر پرخاشگری را پاسخی آموخته شده بدانیم، ابراز آن میتواند منجر به افزایش چنین پاسخ هائی شود (البته اگر پرخاشگری تقویت شده باشد). شواهد موجود بیشتر دیدگاه پاسخ های آموخته شده را تایید میکند. تماشاچیان همیشه برای لذت بردن از زیبایی های ورزش به ورزشگاه ها و سالن های ورزشی رو می آورند و حضور آن ها موجب دلگرمی و افزایش انگیزه ورزشکاران می شود. اما صحنه زیبای رقابت ورزشی گاه توسط ورزشکاران به زشتی می گراید و با خشونت و پرخاشگری آلوده می شود. تاکید بیش از حد به برد و نتیجه، تاثیرپذیری از مربیان و ورزشکاران پرخاشگر، انگیختگی بیش از حد و گاهی فشار مطبوعات و رسانه های تصویری از علل بروز خشونت و پرخاشگری در مسابقات ورزشی است.

کلیدواژه ها:

خشونت ، جرم ، ورزش