تبیین تعارض منافع در نظام حقوقی ایران

تعارض منافع عبارت است از مجموعه شرایطی که این خطر را ایجاد می کند که تصمیمات یا اقدامات حرفه ای فرد درارتباط با شخصی که به وی اعتماد کرده تحت تاثیر منافع شخصی قرار گیرد. تعارض منافع از مفاهیمی است کهشناخت صحیح آن در هر حوزه ای ضروری است؛ چراکه شناخت صحیح این مفهوم و مصادیق آن راه را برای مدیریتصحیح آن فراهم می نماید. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که ابعاد و قلمرو بحث تعارض منافع در حقوقخصوصی چیست؟ نگارندگان معتقدند که عناصر تشکیل دهنده تعارض منافع عبارت اند از منفعت. تعارضء قضاوت(تصمیم گیری) و رابطه. وجود این عناصر در روابط افراد صرف نظر از اینکه رابطه مزبور مربوط به حقوق عمومی باشدیا حقوق خصوصی باعث ایجاد تعارض منافع می گردد. مدیریت تعارض منافع یکی از روش های پیشگیری از فساد،افزایش شفافیت، کارامدی, پاسخگویی و اعتماد عمومی به دولت است. تعارض بین منافع شخصی و منافع عمومی,امری است که عموم کارگزاران دولتی با آن مواجه می شوند؛ ازاین رو باید به درستی مدیریت شود, وگرنه می تواندزمینه ساز فساد باشد. کشورهای مختلف, با اتخاذ تدابیر گوناگون, برای تحقق این هدف تلاش کرده اند. در نظامحقوقی ایران نیز احکام پراکنده ای در این باره وجود دارد, اما این تاسیس حقوقی, به طور مستقل شناسایی نشده است.

کلیدواژه ها:

تعارض منافع ، حقوق ، حقوق ایران