ارزیابی و بهینه سازی پوشش کراتین بر آلیاژ AZ۹۱ جهت کاربرد کاشتنی استخوان

نقائص استخوانی یکی از بیشترین علل مراجعه به کلینیک ها به شمار می رود. به همین منظور، بیومواد تخریب -پذیر از جمله آلیاژهای منیزیم مورد توجه قرار گرفته اند. با وجود این ، سرعت تخریب آلیاژهای منیزیمی در محیط های فیزیولوژی بسیار بالا است و بهبود مقاومت به خوردگی یکی از چالش ها است . هدف از پژوهش حاضر، توسعه پوشش کراتین بر آلیاژهای منیزیم جهت کنترل رفتار خوردگی آن برای کاربردهای استخوانی است . در این راستا، ابتدا کراتین از پر کبوتر استخراج شد و بعد از تایید استخراج کراتین ، پوشش های کراتین با استفاده از روش الکترواسپری بر سطح زیرلایه آلیاژ ۹۱AZ پوشش داده شد. در این پژوهش جهت بهبود چسبندگی زیرلایه ، فرایند قلیایی سازی آلیاژ پیش از پوشش دهی انجام شد. همچنین مورفولوژی و ضخامت پوشش کراتین با تغییر زمان الکترواسپری (۳۰، ۴۵، ۶۰ و ۹۰ دقیقه ) بهینه سازی شد. نتایج نشان داد پوشش دهی کراتین به روش الکترواسپری بر روی زیرلایه AZ۹۱ قلیایی شده توانست خواص سطحی هم چون زبری و ترشوندگی را به طور قابل توجهی اصلاح کند و رفتار خوردگی را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

آلیاژ AZ۹۱ ، کراتین ، الکترواسپری ، مقاومت به خوردگی