عناصر فرهنگی آینه های دردار اثر هوشنگ گلشیری و ترجمه آن بر پایه دیدگاه ایویر

رمان آینه های دردار اثر هوشنگ گلشیری یکی از آثار ادبیات معاصر فارسی است که عناصر فرهنگی بسیاری در خود جای دارد. این رمان در سال ۲۰۰۴ م به قلم سلیم عبدالامیر حمدان با نام «مرایا الذات» به عربی ترجمه شد. هدف از این پژوهش، بررسی انتقال عناصر فرهنگی این رمان از فارسی به عربی بر پایه الگوی ولادیمیر ایویر (۱۹۸۷) و راهبردهای ترجمه این گونه واژه ها و عبارتها و نیز بررسی میزان بسامد هر یک از راهبردها و میزان موفقیت مترجم است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است، برای این کار از طبقه­بندی پنج­گانه نیومارک (۱۹۸۸) و نیز نمونه کار هاشمی و غضنفری مقدم (۱۳۹۳) در تکمیل طبقه­بندی آن بهره بردیم. یافته های پژوهش بیانگر آن است که در این رمان، مولفه اصطلاحات با ۹۵ مورد، پربسامدترین و مولفه های لعن و نفرین، دشنام و ناسزا با هیچ مورد کم بسامدترین است. نیز نتایج آماری راهکارهای ترجمه عناصر فرهنگی این رمان نشان می­دهد که جایگزینی با بسامد ۵۰ و ۵۷% و وام گیری با ۲۰ و % ۲۳ بیشترین راهکار به کاررفته مترجم است و این نشان از آن دارد که حمدان از روش تلفیقی وام گیری به همراه تعریف بهره نبرده و عبارتها را برای خواننده در درون متن یا پاورقی تعریف نکرده است، ولی نکته مثبت ترجمه او کاربرد اندک ترجمه تحت اللفظی و حذف و به کارنبردن مولفه افزوده سازی است.

کلیدواژه ها:

translation ، door mirrors ، self-mirrors ، Maraya Al-Zat ، Ivir pattern. ، ترجمه ، آینه های دردار ، مرایا الذات ، عناصر فرهنگی ، الگوی ایویر.