سنجش بخش های اطلاعات اولیه در اقتصاد ایران: اندازه، اهمیت و قلمرو فعالیتهای آن

در این مقاله نشان می دهیم که بررسی کمی آثار و تبعات و نیز نقش و اهمیت "اطلاعات" در عرصه های مختلف سیاستگذاری و برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی، بدون توجه به تعاریف و مفاهیم، روش شناسی، پایه های آماری و روش محاسبه امکان پذیر نیست. از میان واژه های مختلف "اطلاعات" که در سه دهه اخیر وارد عرصه اقتصاد شده است، جنبه های روش شناسی، فرایند محاسبه، اندازه، اهمیت و قلمرو فعالیتهای " بخش های اطلاعات اولیه " آن برای اولین بار در چارچوب نظام حسابداری بخشی در اقتصاد ایران مورد سنجش قرار می گیرند . سپس نتایج حاصله با نتایج بعضی از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مقایسه می گردند. برای این منظور از جدول داده- ستانده ۹۹ بخشی استخراج شده از ماتریس های ساخت و جذب سال ۱۳۸۰ مرکز آمار ایران و نتایج تفصیلی سرشماری عمومی کارگاهی سال ۱۳۸۱ همان مرکز استفاده می گردند. نتایج نشان می دهند که سهم بخش های اطلاعات اولیه در تولید ناخالص، ارزش افزوده و تقاضای نهایی کل کشور به ترتیب ۸ درصد، ۲/۱۰ درصد و ۶/۸ درصد می باشد که بسیار کمتر از ارقام مشابه بعضی از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه دهه های ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلادی است.

کلیدواژه ها:

Information Sectors ، Primary Information Sectors ، Secondary Information Sectors ، Input-output table ، Primary Information Intensity Coefficients ، بخش های اطلاعات ، بخش های اطلاعات اولیه ، بخش های اطلاعات ثانویه ، جدول داده- ستانده ، ضرایب شدت اطلاعات اولیه