تعیین کارایی سیستم یونیزاسیون بی پلار هیبریدی در کاهش آلودگی هوای مرغداری

زمینه و هدف: امروزه تولیدات صنعت مرغداری در سبد غذایی مردم، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است . این صنعت علی رغم مزایای اقتصادی و افزایش روزافزون آن، چالش های زیست محیطی فراوانی ازجمله آلودگی هوا به همراه داشته است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی آلودگی هوای مرغداری در یک دوره ی رشدی با استفاده از تکنیک های آماری و تعیین کارایی سیستم یونیزاسیون هیبریدی در کاهش آلاینده های هوای این صنعت می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق در یک مرغداری آزمایشی با استفاده از دستگاه یونیزاسیون بی پلار هیبریدی جهت کاهش ذرات معلق، آمونیاک، سولفید هیدروژن و میکروارگانیزم ها انجام گرفت. تاثیر سه پارامتر غلظت یون های منفی، میزان رطوبت و تهویه با دو سطح در دو تکرار بر کارایی سیستم مورد بررسی قرار گرفت. سپس داده ها با کمک نرم افزارهای SPSS و MSTAT-C و استفاده از روش های آماری آنووا و کروسکال والیس، در سطح معنی داری ۱%، ۵% و ۱۰% تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین مقدار کاهش ذرات معلق (۸۸/۴۰% PM۲.۵ و ۹۱/۳۱% PM۱۰) توسط دستگاه مذکور مربوط به تیمار۳ (حداقل میزان رطوبت و حداکثر یون و تهویه خاموش) در سطح اطمینان ۹۰% و ۹۵% و ۹۹% بوده است. بیشترین میزان کاهش آمونیاک نیز مربوط به تیمار ۳ با میانگین رتبه ۱۳/۵۰و حذف کامل سولفیدهیدروژن مربوط به تیمار ۴ (حداکثر یون، حداقل رطوبت و تهویه روشن) با میانگین رتبه ۱۴/۵۰در سطح معناداری ۱۰%  بود. بیشترین مقدار کاهش میکروارگانیزم ها نیز مربوط به روز سوم با درجه ی یونیزاسیون ۷ کیلوولت، تهویه خاموش و رطوبت ۳۰% (تیمار ۳)، می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت یون های منفی تولیدشده توسط دستگاه یونیزاسیون، تفاوت معناداری در کاهش آلاینده های مذکور توسط این سیستم در هوای مرغداری ایجاد می شود. لذا استفاده از سیستم یونیزاسیون بی پلار هیبریدی برای بهبود کیفیت هوای سالن های مرغداری، توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

ذرات معلق ، آمونیاک ، سولفید هیدروژن ، میکروارگانیزم ها ، آلودگی مراکز پرورش جوجه های گوشتی