مطالعه منابع ترس از جرم: فراتحلیل بازه زمانی ۱۳۸۵-۱۳۹۹

ترس از جرم به احساس هراس، ترس، دلهره، نگرانی و استرس فرد از تهدیدهای امنیتی، محیطی و خطرات جانی و غیر جانی است که در محیط پیرامون وجود دارد و جزء رکن معنوی هریک از جرائم تهدید، محاربه، اخاذی، راهزنی نیز می باشد. وجود ترس از جرم، نشانه احساس ناامنی و شیوع فضای بی دفاع شهری ازجمله سرقت، اعتیاد، ولگردی، نزاع و درگیری به طورکلی آسیب و مسائل اجتماعی است. در ایران نتایج تحقیقات در بازه زمانی ۱۳۸۵-۱۳۹۹ نشان دهنده کاهش سطح احساس امنیت اجتماعی و وجود ترس از جرم است، هدف این تحقیق، مطالعه ریشه های جامعه شناختی ترس از جرم در ایران با ارجاع به سابقه تجربی (پیمایشی) صورت گرفته طی در فاصله زمانی فوق است. روش تحقیق از نوع فراتحلیل کمی، جامعه آماری ۴۶ مورد و حجم نمونه ۳۱ تحقیق است. واحد تحلیل مقالات و روش نمونه گیری از نوع تعمدی-غیراحتمالی است. نتایج نشان می دهد که در ایران مطابق ترکیب نتایج کلی ۳۱ موردپژوهش، ترس از جرم تحت تاثیر عوامل انتظامی (رضایت از عملکرد پلیس ، نگرش به نیروی انتظامی، نگرش به عملکرد پلیس)؛ عوامل رسانه ای (استفاده از شبکه های داخلی، استفاده از شبکه های خارجی، استفاده از اینترنت، استفاده از مطبوعات)؛ عوامل ناامنی (بی سازمانی اجتماعی ، بی نظمی اجتماعی ، بی نظمی فیزیکی)؛ عوامل محیطی (رضایت از محل و همسایگی، تعلق اجتماعی ، میزان تعلق به محله)؛ عوامل کنترلی (کنترل غیررسمی و کنترل رسمی)؛ عوامل سرمایه اجتماعی (انسجام، مشارکت، اعتماد و حمایت)؛ عوامل اقتصادی (محرومیت نسبی، پایگاه اقتصادی-اجتماعی) و عوامل روانی (تلقی از خطر قربانی شدن، احساس ناامنی، نگرانی اجتماعی) است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، محرمیت نسبی ، ترس از جرم ، نهاد پلیسی