تحلیل مفهوم دیگربودگی و کارناوال گرایی در نسخه خطی داستان سیف الملوک و بدیع الجمال از منظر میخاییل باختین

هزارویک شب مجموعه ای منسجم از قصه های کهن، متاثر از فرهنگ های مختلف مشرق زمین است. نسخه خطی داستان سیف الملوک و بدیع الجمال از مجموعه هزارویک شب، در هند و به خط نستعلیق تحریر یافته است. اندیشه باختین نظریه پرداز ادبیات در سده بیستم، آگاهی از حقیقت را به یاری دیگری ممکن می سازد که در ارتباط متقابل فرد و جامعه عینیت می یابد و کارناوال گرایی با هدف نابودی مناسبات مقتدرانه حاکم جشن گرفته می شود. هدف پژوهش تحلیل مفهوم دیگربودگی و کارناوال گرایی در نسخه خطی داستان سیف الملوک و بدیع الجمال بر اساس اندیشه باختین می باشد. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که چگونه می توان بر اساس اندیشه باختین نسبت میان خود و دیگری و کارناوال گرایی را در متن و تصویر نسخه خطی داستان سیف الملوک و بدیع الجمال تحلیل کرد؟ و نمود شباهت ها و تفاوت های آن در روایت و نوع تصویرگری نگاره ها چگونه قابل بررسی است؟ روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای از طریق فیش برداری و تصویرخوانی است. روش تجزیه و تحلیل داده ها کیفی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که نسبت میان خود و دیگری در ارتباط دوسویه میان فرم و محتوای نسخه خطی داستان سیف الملوک و بدیع الجمال مطرح است. بنابراین گفتگومندی میان عناصر روایی و تصویرپردازی این نسخه کهن، با حضور دیگران عینیت می یابد و جایگاهی مشخص را نمایان می سازد. بیان وجهی متفاوت از زندگی سیف الملوک که به جست و جوی معشوق خود بدیع الجمال به سفر می رود حضور گفتمان تک گویه را در زمینه ای کارناوالی به گفتگو تبدیل می کند.

کلیدواژه ها:

دیگربودگی ، کارناوال گرایی ، نسخه خطی ، سیف الملوک و بدیع الجمال ، میخاییل باختین