نقش موج نو سینمای ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ در تحولات فرهنگ سیاسی ایران

در دهه ۴۰ و ۵۰، نسل جدیدی از فیلمسازان ایرانی جریانی را متاثر از مکتب نئورئالیسم ایتالیا و سینما موج نو فرانسه به راه انداختند که به موج نو سینمای ایران معروف شد. هدف این مقاله علاوه بر پرداختن به زمینههای ظهور موج نو، پاسخ به این سوال است که جریان مذکور چه اثری بر تحولات فرهنگ سیاسی ایران به خصوص در دوران مربوطه داشته است؟ سینما در اینجا یک میانجیگر فرهنگی در نظر گرفته شده است که به خصوص از طریق نمادسازی از واقعیتهای اجتماعی و سیاسی، آنها را بازتاب داده و بر آگاهی جامعه به وضعیت خود میافزاید. یافتههای تحقیق نشان میدهد که موج نو سینمای ایران در رساندن مخاطب عام به چنین شناختی از خود نقش بسزایی داشته است و در نتیجه، فرهنگ سیاسی جامعه را در آن سالهای ملتهب تا حدودی با پیامهای انتقالی خود متاثر ساخته است. ادامه این جریان موج نو در نسل های بعد به خصوص بعد از انقلاب اسلامی گواهی بر تحول مذکور است. این مقاله با جمعآوری منابع کتابخانهای و نیز نقد فیلمها مطرح موج نو سینمای ایران با روش نشانهشناسی در قالب توصیفی-تحلیلی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

سینما ، تحولات فرهنگی سیاسی ، نظریه بازتاب و تحلیل سیستم ، موج نو