الگوی آمایش دفاعی امنیتی سواحل مرزی جنوب ایران( مطالعه ی موردی شهرهای سواحل استان هرمزگان)

زمینه و هدف: در این پژوهش الگوی آمایش دفاعی امنیتی سواحل مرزی جنوب کشور در شهرهای سواحل استان هرمزگان با در نظر گرفتن اهمیت و ارتباط ابعاد و مولفه های آن با یکدیگر و همچنین با توجه به سند ملی آمایش سرزمین ارائه می شود.روش پژوهش: روش مورد استفاده در این پژوهش روش ترکیبی است. در بخش کیفی آن از روش داده بنیاد استفاده شده و الگوی کیفی جامعی برای آمایش دفاعی امنیتی سواحل مرزی استان هرمزگان طراحی شده و در بخش کمی با روش سلسله مراتبی، الگوی حاصل در معرض آزمون کمی قرار گرفته است.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، هفت بعد اصلی برای الگوی مورد نظر بدست آمده به ترتیب اهمیت عبارتند از: نظامی، راه های ارتباطی، جمعیت، اقتصاد، سیاست گذاری و توسعه فضایی، فرهنگی و اجتماعی، محیط زیست و توسعه پایدار؛ که این ابعاد و مولفه های ذیل آنان با ضرایب اهمیت در نقشه توصیفی قابل مشاهده می باشند.نتیجه گیری: ابعاد و مولفه های یادشده را نمی توان به تنهایی در آمایش دفاعی و امنیتی سواحل استان هرمزگان مورد بررسی قرار داد و بایستی با در نظر گرفتن اهمیت و ارتباط آنها بایکدیگر در یک الگوی جامع مورد بحث و تحلیل قرار داد. با توجه به این که در سند ملی آمایش سرزمین برای مناطق مختلف جغرافیایی، الگوی دفاعی امنیتی به صورت بومی ارائه نشده است، در این پژوهش با توجه به ویژگی های جغرافیایی سواحل استان هرمزگان به یک الگوی جامع دفاعی امنیتی مخصوص سواحل مرزی در استان هرمزگان رسیده ایم. این مدل را می توان با توجه به ویژگی های جغرافیایی و با در نظر گرفتن برخی تغییرات به دیگر مناطق ساحلی جنوبی کشور تعمیم داد. همچنین می توان از این الگو در طرح ریزی های دفاعی امنیتی سواحل جنوبی کشور استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

الگوی آمایش دفاعی امنیتی ، مرز ، سند ملی آمایش سرزمین ، گراندد تئوری