نظریه ای میانی برای هدایت برنامه جامع تربیت مشاور در ایران: مطالعه نظریه برپایه

هدف: هدف این پژوهش، ارائه نظریه­ای برای هدایت برنامه­ جامع و با کیفیت تربیت مشاور در ایران است. روش: با اتخاذ رویکرد کیفی و روش نظریه برپایه، داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته، در زمینه برنامه های تربیت مشاور در ایران با نمونه گیری هدفمند، جمع آوری و برای تحلیل آن ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته­ها: یافته ها مقوله اصلی «رشد شخصی و توسعه مستمر حرفه­ای مشاور و ارتقاء کیفیت مشاوره» را مشخص ساختند. مقوله­های مهم دیگر و زیرمقوله­ها عبارت بودند از «تعالی شناختی» (تقویت تفکر انتقادی، تقویت خلاقیت)، «ارتقاء عملکرد حرفه­ای» (تقویت ارزیابی و تاثیرگذاری مناسب، رشد و توسعه مستمر مهارت­های ارتباطی و مشاوره­ای) و «یادگیری فعال کارورز محور» (تعاملات آموزشی و حرفه­ای، تکالیف­ رشددهنده، خودسازی پیوسته). نتیجه گیری: در نتیجه این پژوهش نظریه ای میانی برای تسهیل هدایت برنامه­ جامع تربیت مشاور فرمول بندی شد که به ذی نفعان کمک می­کند  تا از کیفیت و کفایت این برنامه اطمینان حاصل کنند. همچنین نرخ فارغ التحصیلان آماده ورود به حرفه مشاوره بهبود پیدا کند و اتلاف منابع کاهش یابد. سیاست گذاران و اداره کنندگان برنامه­های مختلف تربیت مشاور می­توانند از این نظریه بعنوان مرجعی جهت فراهم آوردن محیط آموزشی و تربیتی غنی و حمایت گر برای کمک به رشد شخصی و توسعه مستمر حرفه­ای مشاوران آینده استفاده کنند؛ چنین امری در نهایت به ارتقاء کیفیت آموزش و خدمات مشاوره خواهد انجامید.

کلیدواژه ها:

counseling ، counselor education ، counselor training program ، program guidance ، grounded theory ، quality improvement ، مشاوره ، آموزش مشاور ، برنامه تربیت مشاور ، هدایت برنامه ، نظریه برپایه ، ارتقاء کیفیت