پیش بینی عمر مفید باقیمانده پل های بتنی مسلح تحت خوردگی کربناته با استفاده از شبکه بیزین

در این مقاله یک روش ترکیبی برای تعیین عمر مفید باقیمانده سازه ها، مورد توجه و پژوهش قرار گرفته است. هدف از این تحقیق پیشنهاد روشی مناسب برای پیش بینی عمر مفید باقیمانده سازه پل بتن مسلح تحت خوردگی ناشی از کربناته شدن با استفاده از شبکه بیزین است. در این راستا با استفاده از فرمول های روش فیزیک خرابی بر مبنای قابلیت اعتماد سازه الگوریتمی ارائه شد که با استفاده از آن می توان یک پایگاه داده جهت آموزش شبکه بیزین تولید نمود. همچنین با استفاده از شبکه بیزین آموزش یافته، رابطه ای برای تعیین عمر مفید سازه پل های در معرض خوردگی کربناته ارائه گردید. برای راستی آزمایی رابطه پیشنهادی، مطالعه موردی در خصوص یک سازه پل واقعی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش پیشنهادی انطباق خوبی با نتایج بدست آمده از پژوهش های پیشین دارد. نرخ کربناسیون بیشترین تاثیر را در عمر مفید باقیمانده دارد زمانی که این نرخ به کمتر از mm⁄√year ۲ می رسد بیشترین عمر بدست می آید. برای دست یابی به عمر بالای ۶۵ سال، نرخ زیر ۴mm⁄√year مورد نیاز می باشد. عمر مفید با شاخص قابلیت اطمینان۱، ۵/۱ و ۲ مورد بررسی قرار گرفت. با تغییر شاخص از یک به یک و نیم، عمر مفید باقیمانده به طور متوسط ۳۳% کاهش می یابد. در برسی عدی پل مورد مطالعه در این پژوهش، عمر مفید ناشی از کربناسیون در ناحیه سالم ۱۵۳ سال محاسبه گردید و این در حالی است که در شرایط یکسان محیطی، این عمر در ناحیه ترک خورده به ۴۸ سال کاهش را نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

پل بتنی ، کربناسیون ، عمر مفید باقیمانده ، روش داده محور ، شبکه بیزین