ویژگی های دازاین در کتاب وجود و زمان هایدگر

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 194

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PHILO-18-49_003

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1403

چکیده مقاله:

در این مقاله سعی داریم به ویژگی های دازاین در کتاب وجود و زمان هایدگر به نحو مشخص و ملموس بپردازیم. هایدگر در کتاب مشهور خود وجود و زمان  (L' être et le temps)می خواهد چگونگی دسترسی انسان را به وجود نشان دهد. ابتدا چگونگی سوال از وجود را مطرح می کند و سپس می گوید همه چیز در دایره وجود قرار دارد و از خود سوال می کند که از کدام موجود شناخت وجود را باید آغاز نماییم؟ پاسخ او این است که شناخت وجود یا هستی را از موجودی شروع بکنیم که از وجود سوال می کند. او آن موجود را وجود- آنجایی یا Dasein می نامد. علت اینکه هایدگر به جای انسان اصطلاح دازاین را انتخاب کرده هدفش نجات دادن انسان از تنگناهای تعاریف قبلی از انسان (مثل حیوان ناطق ارسطویی یا جوهر اندیشنده دکارتی و غیره) است. او به بررسی ویژگی های ذاتی و واقعی دازاین مانند احساس موقعیت و فهمیدن یعنی پیدا کردن امکانات تازه، زبان که به نظر هایدگر خانه هستی است و همچنین به توانایی بودن و غیرقابل پیش بینی بودن دازاین اشاره می کند. او تاکید می کند که انسان به عنوان سوژه یک ماهیت تغییرناپذیر و ثابت ندارد. هر دازاین شخصا یک حادثه است که خود را بنابر آینده زمانمند می کند. دازاین پیشاپیش به توسط یک ماهیت یا سرشتی متعین نشده است. او یک دازاین تاریخمند است که با خویشتن خویش (mienneté) خود را مشخص می سازد و هر رفتار خودش را با آینده تبیین می کند. انسان به هر حالتی که برسد باز هم می تواند به صورت های دیگری پدیدار شود. او همواره یک «نه هنوزی» (pas encore)  دارد.

نویسندگان

محمود نوالی

استاد بازنشسته گروه فلسفه، دانشگاه تبریز، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • الهی اردبیلی، حسین بن عبدالحق. (۱۳۷۶). شرح گلشن راز، مقدمه ...
  • عطار نیشابوری، فریدالدین. (۱۳۶۹). منطق الطیر، چاپ دوم، به اهتمام ...
  • کوروز، موریس. (۱۳۷۸). فلسفه هایدگر، ترجمه محمود نوالی، انتشارات حکمت ...
  • مولانا، جلال الدین محمد. (۱۳۳۱). مثنوی معنوی، به خط حسن ...
  • مولوی، جلال الدین محمد. (۱۳۵۷). فیه ما فیه، چاپ سوم، ...
  • مولوی، جلال الدین محمد. (۱۳۶۶). مثنوی معنوی، به سعی و ...
  • ورنو، روژه و وال، ژان. (۱۳۷۲). نگاهی به پدیدارشناسی و ...
  • هایدگر، مارتین. (۱۳۸۶). عصر تصویر جهان، ترجمه یوسفعلی اباذری، ارغنون، ...
  • هایدگر، مارتین. (۱۳۹۱). وجود و زمان، ترجمه محمود نوالی، انتشارات ...
  • Attar Neishabouri, F. (۱۹۹۰). Mantiq ul-Tayr, ۲nd edition, with effort ...
  • Sartre, J. P. (۱۹۷۰). The Existentialism of the Original School ...
  • Vaysse, J. M. (۲۰۰۷). Dictionnaire Heidegger, Ellipses ...
  • Verno, R. & Wall, J. (۱۹۹۳). A Look at Phenomenology ...
  • نمایش کامل مراجع