نگاهی بر تاریخچه باغ ایرانی با تاکید بر رفتارشناسی آب(نمونه موردی: باغ فین کاشان)

باغ ایرانی با قدمتی چندهزارساله به عنوان میراث ارزشمند ایران، تجلی تفکر و فرهنگ متعالی تمدن ایرانیان می باشد که با باورهای آیینی و دینی دوره اسلامی و پیش از آن پیوند عمیقی خورده است و تاکنون نیز ساختار فضایی آن به معانی و باورهای انسان تجسد بخشیده و باخلق فضایی، نیازهای فطری انسان را بر آورده ساخته و موجب دستیابی وی به آرامش می گردد. پژوهش حاضر به صورت تفسیری – تاریخی است که اطلاعات جمع آوری شده به روش توصیفی – تحلیلی ، تجزیه و تحلیل شده است و با بهره گیری از اسناد کتابخانه ای ، مطالعات میدانی و بررسی مقالات ، کتب این حوزه و نظریه اندیشمندان به کیفیت و عناصر شکل دهنده باغ ایرانی از جمله آب و تاثیرات آن در معماری پرداخته شده است و برای دستیابی بهتر به نتایج، باغ فین کاشان را به عنوان مورد مطالعاتی خود انتخاب نموده ایم، پژوهش حاضر گویای آن است که بهره گیری معماران ایرانی از آب، علاوه بر ایجاد نشاط و سرزندگی در باغ به آرامشی والا انسان را دعوت می کند، آرامشی که برگرفته از پارادایم های مشخصی است که معماران ایرانی از ویژگی های باغ های بهشتی که در منابع اسلامی آورده شده است، آموخته اند و آنها را به منزله اجرا در آورده اند، لذا در این نوشتار با تحلیل باغ ایرانی و عناصر شکل دهنده آن مشخص شد که باغ های ایرانی فقط یک معماری ساده نیست، بلکه هرکدام اجزای باغ، علاوه بر دارابودن کیفیت هایی شناخته شده، یک فرهنگ خاص را یدک می کشند و مجموعه ای از هنر، معماری، نظام گیاهی، نظام آبیاری، اعتقادات، سبک زندگی و زیبایی شناسی را به نمایش می گذارند، در این بین آب به عنوان سمبل نشاط، سرزندگی و مایه حیات نقش پر رنگی را در باغ سازی ایرانی ایفا می کند که به طور خاص در این پژوهش به آن پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

آب ، باغ ایرانی ، معماری اسلامی ، حکمت اسلامی ، باغ فین کاشان