پلی بین فناوری و زبان: بررسی راه حل های محاسباتی نرم برای آموزش موثر زبان انگلیسی در ایران

تکامل سریع فناوری و پیچیدگی روزافزون محیط های آموزشی، رویکردهای نوآورانه ای را برای آموزش زبان ضروری می کند. این مقاله به بررسی تلاقی تکنیک های بهینه سازی در محاسبات نرم و کاربرد آنها در آموزش زبان انگلیسی (ELT) در ایران می پردازد. ضرورت و اهمیت این بازنگری ناشی از چالش هایی است که مربیان در انطباق روش های تدریس سنتی برای برآوردن نیازهای متنوع فراگیران در یک چشم انداز دیجیتالی به سرعت در حال تغییر با آن مواجه هستند. این مطالعه پتانسیل آنها را برای افزایش تجارب یادگیری شخصی، بهبود طراحی برنامه درسی و تسهیل استراتژی های ارزیابی تطبیقی ​​با ترکیب ادبیات موجود در مورد روش های محاسباتی نرم مانند منطق فازی، شبکه های عصبی و الگوریتم های ژنتیک برجسته می کند. این کار به شکلی نوآورانه این تکنیک های بهینه سازی را در چارچوب های ELT ادغام می کند و مدلی را پیشنهاد می کند که از بینش های داده محور برای تنظیم استراتژی های آموزشی با توجه به پروفایل های فردی یادگیرنده استفاده می کند. یافته های کلیدی نشان می دهد که هنگام استفاده از روش های محاسباتی نرم، پیشرفت های قابل توجهی در تعامل دانش آموزان، میزان حفظ و مهارت زبان وجود دارد. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که چنین رویکردهایی می توانند چالش های زبانی و فرهنگی منحصربه فردی را که زبان آموزان ایرانی با آن مواجه هستند، برطرف کرده و محیط آموزشی فراگیرتر و موثرتری را ایجاد کنند. این مقاله با ارائه شواهدی از مزایای بهینه سازی در محاسبات نرم، به گفتمان جاری در مورد آموزش زبان پیشرفته با فناوری کمک می کند. این امر بر ضرورت پذیرش این روش ها برای متحول کردن آموزش زبان انگلیسی توسط مربیان و سیاست گذاران در ایران تاکید می کند و در نهایت زبان آموزان را به مهارت های لازم برای پیشرفت در دنیایی به هم پیوسته مجهز می کند.

کلیدواژه ها:

محاسبات نرم ، آموزش زبان انگلیسی (ELT) ، الگوریتم های بهینه سازی ، ارزیابی یادگیری گرا (LOA).