بررسی پیامدهای امنیتی الگوهای پراکندگی جمعیت در فضای جغرافیای استان هرمزگان

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیامدهای امنیتی الگوهای پراکندگی جمعیت در فضای جغرافیای استان هرمزگان می باشد. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است منطقه مورد مطالعه شهرهای استان هرمزگان با مرکزیت شهرستان بندرعباس می باشد. که به منظور بررسی الگویابی پراکندگی جمعیت درفضاهای جغرافیایی و تاثیر آن بر امنیت ملی استان هرمزگان، شهرستانهای این استان( شامل: بندر عباس، بشاگرد، جاسک، میناب، رودان ، سیریک،حاجی آباد،خمیر ،بستک، قشم، بندرلنگه ،پارسیان و ابو موسی) انتخاب گردید. نتایج بررسی عوامل انسانی و نقش آنها در پراکندگی جمعیت به همراه پیامدهای دفاعی و امنیتی آنها نشان داد که از لحاظ اقتصاد، خدمات و تاسیسات زیربنابی، راههای ارتباطی، پیشینه تاریخی و صنعت نشان داد که اقتصاد بر پایه کشاورزی بخصوص در کنار رودخانه ها، چاه-ها نقش مهمی در تمرکز روستاها و یا پراکندگی آنها دارد. بنابراین کاهش تراکم و یا پراکندگی روستاها و شهرستانهای شرق استان به دلایلی خاکشناسی، کمبود راههای ارتباطی، دوری از شرق و مرکز استان، شرایط سخت زیست محیطی می تواند تاثیر منفی بر دفاع و امنیت در این مناطق بگذارد. اما در پاره ای از موارد مانند شهرستانهای رودان و میناب به دلیل منابع آب، کشاورزی مناسب، خدمات و صنایع مختلف و یگانهای انتظامی مقتدر نقش مهمی در تراکم جمعیت دارند که این مطلب در دفاع و امنیت منطقه نقش موثری دارد. به طور کلی بر اساس نتایج رگرسیون بین مولفه های امنیت و جمعیت رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پراکندگی جمعیت ، پیامدهای امنیتی ، فضای جغرافیایی ، استان هرمزگان