ارزیابی نقش تعاون در توسعه پایدار منطقه ای براساس مدل ظرفیت اجتماعی

سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی، اصطلاحاتی هستند که به ترتیب از رشته های اقتصاد و سایر علوم اجتماعی نشات گرفتند. در این راستا هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش تعاون در توسعه پایدار منطقه ای براساس مدل ظرفیت اجتماعی در اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان کرمان می باشد. جامعه مورد مطالعه در مرحله کیفی مدیران و روسا و اساتید دانشگاهی بودند و که از نظرات آنها پیرامون ابعاد، مولفه ها و شاخص های پیشنهادی مدل که از مبانی نظری و پیشینه تحقیقات استخراج شده است استفاده می گردد و در نهایت نیز شامل ۳۲ نفر از خبرگان می باشند، انتخاب نمونه تحقیق در پژوهش های کیفی از نوع سطح اشباع و هدفمند می باشد. جامعه آماری بخش کمی کارشناسان و مدیران سازمان های دولتی شهر کرمان بودند که حداقل رابطه استخدامی (شرکتی، قراردادی، پیمانی یا رسمی) با وزارتخانه مذکور داشته باشند. در این تحقیق برای برآورد حجم نمونه، از طریق جدول مورگان استفاده می گردد که در نهایت تعداد ۲۶۵ نفر می باشد که به شیوه نمونه گیری تصادفی-طبقه ای تعیین شد. این پژوهش در زمره پژوهش های ترکیبی و از نوع اکتشافی و مدل ابزارسازی بوده که در دو مرحله کیفی و کمی اجرا گردید. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. نتایج بدست آمده از نشان می دهد نقش های تعاون از طریق افزایش توسعه پایدار منطقه ای می تواند سبب بهبود ظرفیت اجتماعی گردد. می توان گفت نقش متغیر توسعه پایدار منطقه ای میانجی گری جزئی است.

کلیدواژه ها:

تعاون ، توسعه پایدار منطقه ای ، ظرفیت اجتماعی ، اداره کل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی استان کرمان