بررسی گذار از شخصیت پردازی رئالیستی به مدرنیستی در «داش آکل» صادق هدایت

فرضیه این پژوهش این بوده است که داستان داش آکل برخلاف باور رایج، کاملا رئالیستی نیست و از نیمه دوم، شخصیت پردازی مدرنیستی در آن مشهود است. شخصیت در داستانهای مدرنیستی محوریت دارد و ذهن شخصیت، ملاک و محک وقایع داستانی است. در این پژوهش ابتدا ویژگیهای لازم برای اینکه هر شخصیت داستانی مدرن به شمار می رود، مشخص، و چارچوبی دقیق برای تحلیل شخصیت مدرنیستی تعیین شده است که براساس آن می توان شخصیت مدرنیستی را از شخصیت پیشامدرن جدا کرد. در داستان مدرنیستی شخصیت داستان به سوژه ای مدرن تبدیل می شود. ویژگیهای سوژه براساس آرای متفکران برجسته و تاثیرگذار مدرنیسم تحت سه عنوان معرفی شدد: ۱) آگاهی ۲) آزادی/ اختیار ۳) فردیت؛ سپس ویژگیهای مورد بررسی قرار گرفت که برای مدرنیستی بودن ضروری نیست ولی در داستانهای مدرنیستی معمولا دیده می شود. وجود این ویژگی در «داش آکل» فرضیه پژوهش را تایید می کند. دستاورد دیگر این پژوهش، تحلیل داستان «داش آکل» و موشکافی آن و بررسی رابطه های بینامتنی آن است که نشان می دهد این داستان، یکی از داستان های کلیدی در مرحله گذار از داستان رئالیستی به داستان مدرنیستی در ادبیات فارسی است و نمی توان آن را داستانی کاملا رئالیستی به شمار می آورد.

کلیدواژه ها:

Characterization ، Persian fiction schools ، Modernism ، Modern subject ، “Dash Akol” ، Sadegh Hedayat. ، شخصیت پردازی ، مکاتب داستان نویسی فارسی ، مدرنیسم ، سوژه مدرن ، «داش آکل» ، صادق هدایت.