بررسی ابعاد عشق ورزی در اشعار «بلال» در فرهنگ بختیاری بر اساس نظریه عشق استرنبرگ

عشق از مهم­ترین موضوع­های بازتاب­یافته در اشعار عامه «بلال» در فرهنگ بختیاری است. در این پژوهش، این موضوع بررسی و به این پرسش پاسخ داده می­شود کدام قصه، ابعاد عشق و نوع رابطه عاشقانه در اشعار بلال برجسته شده است. مبنای نظری پژوهش، نظریه عشق استرنبرگ و روش تحلیل نیز از نوع کیفی است. در اشعار بلال، در سطح آرمانی، هر سه بعد عشق: صمیمیت، اشتیاق و تعهد، بازنمایی شده و عشق از نوع کامل است؛ اما در سطح واقعیت، به­سبب دشواری دست­یابی به هر سه بعد، عشق شکل­گرفته از نوع عشق رمانتیک یا ابلهانه است که این امر، سبب می­شود عاشق و معشوق، فقط از نظر عاطفی، جذب یکدیگر شوند یا رابطه عاشقانه­شان سطحی باشد. از نظر نوع قصه عشق نیز بیشتر، قصه هنر در این اشعار برجسته شده است که بر اساس این قصه، معشوق مجسمه­ای دیده می­شود که عاشق، از دیدن زیبایی­هایش لذت می­برد. بازتاب هر­چند محدود قصه ایثار و قصه اعتیاد در این اشعار، سبب می­شود عاشق از رابطه خود احساس رضایت داشته باشد و زن نیز در جایگاه معشوق، احساس مهم بودن بکند و به زندگی­اش معنا ­بخشیده شود.

کلیدواژه ها:

Bakhtiari popular literature ، Bilal poetry ، Sternberg ، love triangle ، love story. ، ادب عامه بختیاری ، شعر بلال ، استرنبرگ ، مثلث عشق ، قصه عشق