تبیین تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر شایستگی اجتماعی دانش آموزان در سیستم های آموزشی

پژوهش حاضر، به منظور تبیین تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر شایستگی اجتماعی دانش آموز پیش دبستانی انجام گرفته است. یکی از عوامل پیدایش علاقه ی محققین به جنبه های اجتماعی رشد در طول چند دهه گذشته، بررسی رابطه میان مشکلات در روابط با همسالان و سازگاری ضعیف تحصیلی، هیجانی و اجتماعی بوده است. این محققین توافق نظر دارند که مشکلات با همسالان در دانش آموزان می توانند خود را بصورت رفتارهای نابهنجار برون نمود. به همین دلیل است که در سال های اخیر محققان، روان شناسان، مربیان و والدین دانش آموز دوره ابتدایی آن در کنار تاکید بر یادگیری خواندن و محاسبات ریاضی در دوره پیش دبستانی، دستیابی به تکلیف مهم رشدی دیگری را ضروری می دانند: دستیابی به توانایی هایی برای موفقیت در روابط اجتماعی. سازه ی روان شناختی "شایستگی اجتماعی" به خوبی معرف این توانایی هاست ؛ شایستگی اجتماعی در دانش آموز دوره ابتداییی اولیه به معنای مشارکت دانش آموز دوره ابتدایی در تعاملات اجتماعی، دستیابی به اهداف اجتماعی، ایجاد و نگه داری روابط دوستی و دستیابی به پذیرش همسالان است. هیجان ها از عناصر اصلی تعاملات اجتماعی هستند، به این دلیل که آن ها منبع اطلاعاتی مهم هم برای فرد برقرارکننده ارتباط و هم فرد دریافت کننده ی ارتباط هستند. محتوای هیجانی رابطه، اغلب معنای ارتباط را مشخص می کند. اهمیت هیجان ها در روابط اجتماعی از آنجا معلوم می شود که برخی گفته اند تصور حتی یک رابطه بدون اطلاعات عاطفی، دریافت اطلاعات عاطفی و تجربه حالت عاطفی مشکل است. اداره هیجان ها به شکل سازش یافته با محیط، برای کارکرد اجتماعی و بهزیستی روان شناختی ضروری است. تامپسون (۱۹۹۴) تنظیم هیجان را "فرایندهای درونی و بیرونی که مسئول آگاهی، ارزیابی و اصلاح وقوع، طول مدت و شدت واکنشهای هیجانی ست و در جهت رسیدن به خواسته های فرد می باشند." تعریف کرده است.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، روابط اجتماعی ، حال عاطفی ، واکنش هیجانی ، دوره ابتدایی.