بازنگری در ضوابط حریم آثار تاریخی، تلاشی برای دستیابی به حفاظت و توسعه پایدار در بافتهای تاریخی شهری

بافت تاریخی کلیتی یکپارچه ودارای ارزشهای تاریخی اجتماعی عملی و زیبایی شناختی است به این ترتیب بافت تاریخی بهوسیله اثارباارزش و مجموعه دارای وحدت تعریف میشود که حفاظت و نگهداری آن مستلزم توجه به هردوبخش می باشد ازاین روبررسی روابط متقابل بافت و بنا و شیوه های نگهداری آنها ضرورت می یابد حریم گذاری با تعیین ضوابط قانونی برای محدودده اطراف اثرتاریخی به حفظ اثرازراه پیوند آن با محیط اطراف می پردازد ازانجایی که بخش عمده ای ازبافت های تاریخی درمحدوده حریم قرار میگیرد مطالعه اثرات حریم بربافت تاریخی و محدوده حریم گذاری شده حائز اهمیت است دراین مقاله بعدازمعرفی ضوابط و مقررات مربوط به محدوده حریم اثرات آن برسازمان فضایی کالبدی و کارکردی بافت تاریخی مورد بررسی قرارگرفته سپس با توجه بعوامل و شاخصهای فرسودگی اثرات حریم برکاهش یا افزایش این شاخصها بررسی شده است باتوجه به اینکه ضوابط حریم محدودیت هایی مربوطبه حق مالکیت و ساختمان سازی را مطرح می کند روند ساخت وسازو مرمت درمحدوده سیرنزولی را طی می کند و با کاهش کیفیت واحدهای ساختمانی فرسودگی بافت افزایش می یابد