گونه شناسی آوازها و ترانه های محلی سنگسر

این نوشتار درپی بررسی گونه­های کارکردی شعر و موسیقی محلی سنگسر است که این موسیقی در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور در سال۱۳۹۰ به ثبت ملی رسیده است. سنگسر یکی از شهرستان­های استان سمنان که درواقع محل اسکان خانوار ایل سنگسر در زمان قشلاق است، امروزه به مهدیشهر تغییر نام یافته است. موسیقی محلی بخشی از فولکلور سنگسر است که شامل آوازها و ترانه­های محلی و همچنین قطعات اجرایی با ساز نی است که به دلیل استفاده چوپان­ها در سنگسر رواج یافته است. به منظور جمع­آوری و بررسی آوازها و ترانه­ها ضمن کسب اطلاعات درمورد یافتن افراد پیش­کسوت جهت حفظ اصالت­های موسیقایی اهتمام شده است که بدین منظور به مصاحبه و ضبط نمونه های موسیقایی اقدام شده است. این نوشتار با روشی توصیفی تحلیلی به گونه­شناسی آوازها و ترانه­های سنگسری از منظر کارکردی پرداخته است. نتایج نشان می­دهد آوازها و ترانه­های محلی سنگسری شامل گونه­های متنوع سرور، اشعار تغزلی، اشعار کار (که مرتبط با کوچ به ییلاق و قشلاق است) و پاس داشت یاد قهرمانان محلی و دلاوری های آنان است. بیشترین بسامد را ترانه­های تغزلی و پس از آن ترانه­های آیینی به ویژه اشعار عید نوروز  به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

Typology ، popular literature ، poetry ، song ، music ، Sangesar. ، گونه شناسی ، ادبیات عامه ، شعر ، ترانه ، موسیقی ، سنگسر.