معماری بومی راهی برای رسیدن به معماری پایدار

تجارب اموزنده گذشتگاه درطول تاریخ همواره سرمایه اصلی اندیشمندان و خردمندان درگره گشایی ازمشکلات و حرکت به سوی اینده بهتر بوده ست معماری گذشته ایران به خصوص دردوران پس ازاسلام مملو ازنمونه های با ارزش بکارگیری شیوه های پردازش بنا بهصورت کارا وبهینه و دستیابی به آنچه که امروز معماری پایدار نامیده میوشد می باشد باوجود این واقعیت روشن که تاریخ معاصر این متاسفانه با انقطاع فرهنگی و گسست ازتجارب گذشتگاه مواجهه بوده است و یکی ازاثار این گسست دورشدن ازهویت معماری بومی و ارزشهای آن می باشد این مقاله بانگاهی به شیوه های اموزش سنتی معماری درایران و ضرورت باززنده سازی معماری بومی برمبنای اصول معماری اسلامی پرداخته و راه کارهای دستیابی به این مهم را درحدامکان مطرح می سازد اموزش به شیوه کارگاهی و مدل یادگیری اموزه های معماری درقالب مسائل اجتماعی و فرهنگی و یا به عبارتبهتر جامعه شناسی و یادگیری تاثیراقلیم برمعماری درمحیط بطور ملموس هرکدام مزایایی بودند که موجب میشد شاگردان معماران اموزه هایشان را به بهترین وجه درک نموده و این اموزه ها رادروجودشان نهادینه میشد